گمشده(قسمت⁹)

دختر همان طور که به طرف پروفسور اسنیپ می رفت داد زد" اما پروفسور... شما باید..." ولی پروفسور از پیچ راهرو گذشت و از نظر ناپدید شد. دختر با ناامیدی نفسش را بیرون داد و به طرف آگوست و دراکو رفت "شما یه چیزی بهش بگید!" دراکو مات و مبهوت پرسید " چه خبره؟" دختر گفت"من از پروفسور اسنیپ خواستم به جای لوکهارت بیاد استاد دفاع شه . ما میدونستیم اون این درسو دوست داره ولی انگار نمیخواد قبول کنه..." لحظه ای آگوست و دراکو به همدیگر نگاه کردند و بعد مانند بمب از خنده منفجر شدند.دختر با حالتی آزرده گفت" دقیقا میشه بگید چی این قضیه خنده داره؟؟؟" دراکو درحالی که در خنده هایش رگه های مردانه شنیده میشد پاسخ داد" همون جاش که تو نمیدونی دیگه!"

و ادامه داد" شخصیت و گذشته ی اسنیپ بهش اجازه نمیده که به حرف تو یکی جغله گوش بده،لیانا بلک !" درست است ! دختری با موهای چتری یشمی که همیشه آنها را گوجه ای میبست اسمش لیانا و از خاندان بلک بود. لیانا نفس عمیقی از سر غم کشید و بعد چرخید. به طور غیر منتظره ای برگشت و وردی خواندو ناپدید شد.(شب*) گروه اسلیترین داشتند از راهرو عبور می‌کردند، که ناگهان ایستادند. چیزی بر روی دیوار به خون نوشته شده ، خانم نوریس از دیوار آویزان، و قبل وزود گروه اسلیترین تنها موجود زده در راهرو سه گریفیندوری : هرماینی گرنجر،رونالد ویزلی و هری پاتر بودند. دراکو نوشته را با صدای بلند خواند"در تالار اسرار باز شده!دشمنان وارث بر حذر باشند! گمونم دفعه ی بعدی شما باشید گندزاده ها!!" ............

موهای آگوست دوباره به حالت بلوند یخی برگشته بود؛اما هنوز رگه هایی از سفید در آن دیده می‌شد. وقتی دوباره به خانم پامفری مراجعه کرد، باز این را شنید"به زمان نیاز داری!" .............راهرو تار بود.. باز چشمانش مشکل داشت.. مانند دفعه ی قبل که در ایستگاه کینگزکراس بود. صدای گریه ی دختری آمد. ناگه از خواب پرید. همه اش خواب بود اما انگار داشت در خواب راه می‌رفت؛ صدای گریه دوباره آمد، او در راهرو چه میکرد؟ چوبدستی اش را روشن کرد "لوموس" و دنبال منشا گریه رفت. صدای گریه قطع شد . کسی به طرف آگوست می آمد . خواست سریع به طرف خوابگاه برگردد ولی فهمید گیر افتاده. "ناکس" نور دیگری در پشت سرش روشن شد . تا خواست برگردد....

او پروفسور اسنیپ بود! "پ پ پروفسور اسنیپ؟!اینجا چیکار میکنید؟" "تو داری یه استاد رو سوال پیچ میکنی؟ خودت اینجا چیکار میکنی؟" " آمممم من داشتم دنبال صدای گریه میرفتم..." "گریه؟اینجا صدای گریه میاد؟" آگوست یادش آمد قبل از اینکه پروفسور اسنیپ پیدایش شود صدای گریه متوقف شد. "نه!" " خب.. تو داری دنبال کسی میگردی که گریه نمیکنه ؟جالبه!این بازیه درسته؟" " پس .. پس من... پس من میرم بخوابم.. شب بخیر پروفسور اسنیپ!" و از آنجا دور شد. (دو یا سه روز بعد سر کلاس لوکهارت*) کلاس دفاع در برابر جادوی سیاه با بقیه ی جلسات فرق داشت . لوکهارت وارد شد"سلام سلام سلام ! همگی منو می‌بینید؟ و همگی... صدا منو میشنوید؟ خوبه..