نقدهایی بر خودمان

این جمله رو شاید زیاد شنیده باشید: توی کفِ خیابون بیشتر میشه یاد گرفت تا توی کتابا!... بله تجربه مهمه ولی خودِ کتاب هم یه نوع تجربه‌کردنه کتابی که سرسری خونده بشه تاثیر خاصی نداره ولی کتابی که آدم ذهنشو درگیرش کنه و درباره‌ش فکر کنه، میشه تجربه یه زندگیِ دیگه برای اون فرد و خب این تاثیرگذار و مهمه نه از اینور بوم بیفتیم، نه از اونور! هم کتاب، هم دنیای خارج از کتاب هردو مهم هستن

قضاوت سریع توی یه سریالی این جمله رو شنیدم:"هیچ چیز شرطِ هیچ چیز نیست" لطفا خواهشا با توجه به ظاهر آدم‌ها همدیگه رو قضاوت نکنیم خیلی از ماها انتظار داریم توسط بقیه درک بشیم، ولی آیا خودمون هم اینو رعایت میکنیم؟ افرادی هستن متفاوت با ما، ولی آیا تفاوت دلیلیه برای بی‌احترامی؟؟ اگه کسی با ظاهری متفاوت به ما بدی کرد، به خاطر بسپاریم که شاید آدم‌هایی باشن با ظاهری مشابه اون فرد ولی با افکار و رفتاری متفاوت و محترمانه

بدرانندگی کردن، نادیده گرفتن حق تقدم در رانندگی، سرعت بالا و سبقت غیرمجاز و.... چرا توی رانندگی خیلیا این موارد رو رعایت نمیکنن؟ عجله؟ توی دنیای امروز کی عجله نداره؟! فقط به خودمون فکر نکنیم و حتی اگه هم فقط به خودمون فکر میکنیم، خوبه که اینو به خاطر بسپاریم که در صورتی که جامعه دارای نظم و قانون باشه، اوضاع بهتر میشه و ما هم به عنوان فردی از جامعه باید یه سری مقررات رو رعایت کنیم تا اوضاع برای همه و نتیجتا خودمون بهتر شه

در برخی نقاط و خانواده‌ها انگار ناشایسته اگه دختر جوان یا خانمی بزرگسال بدونِ آرایش بره بیرن خونه و دقیقا برعکسِ این هم هست به نظرم تا جایی که نظافت رعایت بشه، مسئله اهمیت داره و بعدش دیگه میشه انتخاب فردی و نباید اینقدر افراد مورد قضاوت قرار بگیرن

درس خواندن تا مقاطع بالا درس خواندن مسئله‌ای مهم و تاثیرگذار در آینده یک آدمه و کسب مدارک بالای تحصیلی میتونن بسیار به فرد کمک کنن که آینده‌ای خوب برای خودش رقم بزنه ولی چرا همه باید دانشگاه برن؟ چرا باید هِی مدرک بالا و بالاتر بگیرن اگه هدفشون چیزِ دیگه‌ایه؟ به نظرم مهم اینه که آدم هدفش رو مشخص کنه و بعد طبق اون حرکت کنه شاید یکی ببینه مثلا نیاز داره بره دانشگاه ولی واسه اینکه روابط اجتماعیش تقویت بشه نه اینکه بهترین دانشجو بشه و شایدم یکی هدفش بهترین دانشجو و استادشدن باشه پس مهم تعیین هدف و همین طور خودشناسیه