درباره ی ماری کوری

ماری اسکولودوفسکی در سال 1867 میلادی در شهر ورشو به دنیا آمد.ورشو پایتخت کشور لهستان است. مردم دنیا او را مادام کوری، دانشمندی لهستانی_فرانسوی میشناسند. ماری بین پنج بچه خانواده، کوچک ترین فرزند بود. او سه خواهر به نام روستا، برونیا و هلنا و برادری به نام ژوزیو داشت.پدر ماری معلم ریاضی و فیزیک و مادر او مدیر مدرسه ی دخترانه بود که در اثر بیماری سل از دنیا رفت. وقتی ماری 9 ساله بود، خواهرش زوسیا، بر اثر بیماری تیفوس مرد. خانواده اسکولودوفسکی در زمان سلطه امپراتوری تزارهای روس بر کشور لهستان، زندگی می کردند. آن ها برای حفظ فرهنگ و ملیت لهستانی خود مقاومت کردند. اسکولودوفسکی ها برای کتاب ارزش زیادی قائل بودند. به باور آن ها یادگیری راضی کننده ترین هدف زندگی بود و میشد از طریق آن، فرهنگ و استقلال لهستان را حفظ کرد.

ماری در 10 سالگی باهوش ترین دانش آموز مدرسه شبانه روزی دخترانه سکورسکا در شهر ورشو بود. در یکی از سرکشی های بازرس مدرسه، هوش و استعداد ماری معلم او و مدیر مدرسه اش را از تبعید نجات داد. در آن زمان آموزش زبان و تاریخ روسیه در مدرسه های لهستان اجباری بود. وقتی بازرس شکاک و بدجنس وارد مدرسه شد، خانم معلم، تاریخ لهستان را درس میداد، بچه ها که متوجه شده بودند، فوری کتاب های خود را جمع کردند و ساکت شدند. بازرس، در مورد تاریخ و زبان روسی، سوال هایی پرسید. ماری، که ترس و خشم خود را در چشم های خاکستری زیبا و قاطع اش پنهان کرده بود، دست بلند کرد و خوب و روان به زبان روسی جواب داد. او میتوانست سوال های بازرس را به زبان های آلمانی، انگلیسی و فرانسوی هم جواب دهد. به این ترتیب، بازرس پذیرفت که دختر های مدرسه سکورسکا زبان روسی می دانند و معلم آن ها تاریخ روسیه را به آن ها درس داده است.

بین سال های 1885 تا 1889میلادی، که ماری 18 تا 22 ساله بود، به سمت معلم سرخانه کار میکرد. او امیدوار بود بتواند با پس اندازش، در دانشگاه سوربن پاریس، فیزیک بخواند. در آن زمان، سوربن معتبر ترین و بزرگ ترین دانشگاه دنیا بود. اما او بیشتر پول هایش را برای کمک هزینه دانشگاه خواهرش برونیا و شوهر خواهرش، که در پاریس دانشجوی پزشکی بودند میفرستاد. ماری یادگیری فیزیک را در آزمایشگاه موزه صنعت و کشاورزی ورشو آغاز کرد. این محل را پسرعموی او تأسیس کرده بود و جایی برای مبارزه پنهانی دانشجوهایی مانند ماری بر ضد سلطهٔ روس ها به شمار میرفت. ماری برای تحصیل در شهر پاریس از موقعیت برونیا استفاده کرد. او در ماه دسامبر سال 1891 میلادی، با چمدان کوچک و موجودی اندک و دعاهای پدرش، در خانه ای در محله دلوسکیز پاریس ساکن شد. دو ماه بعد هم پس از گذراندن امتحان های ورودی دانشگاه سوربن، دانشجوی این دانشگاه شد.

سه سال بعد، ماری در ردیف جلوی تالار سخنرانی می نشست و سخنرانی دانشمند های بزرگ دنیا را میشنید. در آن زمان، او اولین زنی بود که در دانشگاه سوربن درس می خواند. به این سبب، دوستان زیادی نداشت. ماری در اتاق کوچک زیر شیروانی، با فقر شدید، در سرمای زمستان و گرمای تابستان درس می خواند. او به دلیل کمبود خواب برای مطالعه شبانه روزی و تغذیه نامنظم و بد، خیلی لاغر و خسته بود، طوری که گاهی وقت ها، این وضع او را از پا در می آورد. اما به سبب اراده و پشتکار قوی خود و کمک های خواهرش برونیا، می توانست به درس خواندن ادامه دهد.

در سال1894 میلادی، که ماری بیست و هفت ساله و دانشجویی با شهرت درخشان بود، برای تحقیق درباره خاصیت مغناطیسی فلزها به کار دعوت شد. او برای تحقیق خود به دنبال آزمایشگاهی می گشت و دوستش، او را با پیر کوری، مسئول یک ازمایشگاه علمی، اشنا کرد. پیر فیزیکدان پاریسی، قدبلند، ارام و هشت سال از ماری بزرگتر بود. او و برادرش، ژاک، دانشمندان شناخته شده ای بودند. یک در پرووانس ایتالیا درس می داد. پیر، توجهی به پول و مقام نداشت و زندگی خود را وقف پژوهش های علمی کرده بود. او حتی عضویت افتخاری لژیون فرانسه را نپذیرفته بود. همکار های پیر، این طرز فکر را نمی پسندیدند؛ ولی این کار از نظر ماری بسیار خوش ایند بود. پیر در ازمایشگاه خود، جایی به ماری داد تا به تحقیق بپردازد. آن ها، هر زمان که فرصتی می یافتند،ساعت ها درباره مسئله های علمی بحث می کردند. سرانجام، یک سال بعد در خانه ی پدر و مادر پیر، دکتر اوژن و سوفی کوری در اسکاس، شهر کوچکی در اطراف پاریس، پیر و ماری با هم ازدواج کردند.

انتونی هنری بکرل یک فیزیکدان معروف فرانسوی بود. او در سال1896 میلادی، در یک قطعه اورانیوم خالص، که پیج بند نامیده میشود، درخششی قوی کشف کرد. دراین قطعه اورانیوم، به ظاهر هیچ نوری دیده نمیشد اما بر روی فیلم عکاسی داخل بسته بندی اثر درخشش قوی ثبت شده بود. یک سال پیش از کشف بکرل، فیزیکدان المانی ویلهلم کنراد رنتگن، اشعه ایکس را کشف کرده بود. اشعه ایکس از جسمی ناشناخته تابیده می شد و از هر جسم جامدی عبور می کرد و هنگام عبور از ان جسم بر روی فیلم عکاسی نیز تصویر ایجاد میکرد. بکرل فکر میکرد که کشف او با اشعه ایکس ارتباط دارد. به این سبب، برای تحقیق در این زمینه، به ماری و پسر کوری پیشنهاد همکاری داد. در ان زمان، پیر در حال تحقیق در مورد کریستال ها بود. برای همین از ماری خواست، درخشش کشف بکرل را موضوع پایان نامه دکترای خود قرار دهد. ماری، ازمایش روی مواد شیمیایی را که از خود نور میدادند، شروع کرد. ازمایش های او در ماه سپتامبر سال1897 میلادی، به دلیل یه دنیا اوردن دختر اولش ایران چند ماهی متوقف شد. اما در همان سال او اگاهی های زیادی درباره درخشش کشف شده، به دست اورد.

درسال 1978 میلادی، پیر هم تحقیق خود را درمورد کریستال ها کنار گذاشت و به ماری کمک کرد و این سبب شد که آن دو به کشف جدیدی نزدیک شوند. ماری با نام گذاری رادیواکتیویته برای فعل و انفعال عنصر ناشناخته، واژه جدیدی به زبان علمی اضافه کرد. فعل و انفعالی که ماری توضیح می داد، واکنش عنصری با یک هسته اتمی ناپایدار بود که در تبدیل، از خود انرژی تولید میکرد. ماری اطمینان داشت که رادیواکتیویته در طبیعت وجود دارد. درسال1898 میلادی، ماری و پیر کوری، کشف عنصر جدیدی را اعلام کردند. ماری، به افتخار کشور لهستان، که در زبان فرانسوی پولونی نامیده می شد، نام عنصر جدید را پولونیوم گذاشت. در بیست و ششم دسامبر همان سال، ان ها عنصر دیگری را به مردم معرفی کردند که رادیواکتیویته بیشتری داشت. این عنصر رادیوم نامیده میشد.