افسانه جادوگران:راز هاگوارتز (پارت دوازدهم)

مک گانگال(با استرس):دانش آموزان هر گروه همراه با ارشدشون به خوابگاه ها برن.همین الان.معلما هم با من بیان. رادوین(با ترس): اسکورپیوس. آلبوس:من میرم بیارمش،تو برو خوابگاه. رادوین:چی؟میخوای تنها بری؟منم میام. آنها به دنبال بچه ها تا راهرو می‌روند و وقتی که ارشد حواسش نبود.راهشون رو به سمت کتابخانه کج میکنند.

آنها وارد اتاق می‌شوند ولی بجز اسکورپیوس رز راهم میبینند.(صدای زوزه از ته کتابخانه) آلبوس:من میرم چپ،تو برو راست.به رز رسیدی سریع ببرش بیرون ازینجا. رادوین رز را روبروی قفسه ها میبیند و او را صدا میزند:رز.....رز..... رز او را نگاه میکند:چته چرا داد میزنی.

ناگهان قفسه های کتابخانه شروع به افتادن میکنند و یکی پس از دیگری مانند دومینو روی هم می افتند. رادوین به سمت رز میدود و میگوید:قفسه ها. رز پشت سرس را نگاه میکند اما دیگر دیر شده بود.قفسه آخر درحال افتادن بود،رادوین شیرجه میزند و رز را هل میدهد. بومم.....

قفسه افتاد و پای رادوین گیر کرد. رادوین:آخخخخ،پاممم،فکر کنم شکسته.(صدای زوزه،اما این بار نزدیک تر) رز: این صدای چیه؟ رادوین: یعنی هنوز نفهمیدی گرگینه ها حمله کردن به هاگوارتز؟برو از استادا کمک بگیر،تا نیومده مارو بخوره. رز:اگه تنهات بذارم قطعا می‌کشتت. رادوین:اگه کمک نیاری جفتمونو میکشه. ناگهان چشم های وحشتناک گرگینه به آنها می افتد.گرگینه به سمت آنها میدود.

رز درحالی که اشک می‌ریزد،چوب دستی اش را به سمت گرگینه میگیرد:crucio. گرگینه روی زمین می‌افتد و درحالی که درد میکشد،صدا های ناهنجار از خودش در می‌آورد. رادوین:این.....این یه طلسم نابخشودنیه.ممکنه بخاطر اینکارت،اخراجت کنن،ما سال اولی هستیم. رز:راه دیگه ای نبود،وگرنه میمردیم. رز تلاش میکند،قفسه رو بلند کند.

آلبوس و اسکورپیوس به سمت آنها می آیند. اسکورپیوس:اون گرگینه چشه؟ رز:بعدا توضیح میدم،الان کمک کنید اینو بلند کنیم. آلبوس: Wingardium leviosa. رز:چرا به فکر خودم نرسید؟ اسکورپیوس و آلبوس،رادوین را بلند میکنند.

آلبوس: چقدر سنگینی،خودتم یکم زور برن. رادوین:تو هم اگه یه قفسه ۱۰۰ کیلویی می‌افتاد روی پات همین بودی. آنها از کتابخانه خارج می‌شوند. رادوین:چشمام داره سیاهی میره. در راهرو،هاگرید را می‌بینند.