حساسیت به عروس هلندی و علائم آن

با اینکه حیوانات خانگی می‌توانند افراد را از تنهایی بیرون آورند و همدم آنها باشند، اما همین حیوانات بی آزار می‌توانند دردسرهایی را هم به همراه داشته باشد. حساسیت و آلرژی یکی از دردسرهایی است که برخی از افراد در مواجه شدن با حیوانات ممکن است آن را تجربه کنند. در میان پرندگان، عروس هلندی کوچکترین عضو خانواده طوطی‌ها است که بعد از مرغ عشق از محبوبیت زیادی برخوردار است. این پرنده بومی استرالیا از آنجایی که آموزش پذیر بوده و به راحتی صحبت می‌کند، یکی از اولین گزینه‌های خرید برای افرادی است که علاقه به داشتن یک پرنده به عنوان حیوان خانگی دارند.

اما باید بدانید که پرندگان به نسبت سایر حیوانات حساسیت بیشتری ایجاد می‌کنند. پر پرندگان، ذرات جدا شده از پوست آنها، بزاق دهان و مدفوع آنها عامل اصلی ایجاد حساسیت در انسان‌ها است. از آنجایی که مدفوع پرندگان خشک است، به راحتی می‌تواند به صورت گرد و ذرات معلق در هوا درآید و باعث ایجاد آلرژی شود.

همان اندازه که نگهداری از یک پرنده می‌تواند لذت بخش باشد، به همان اندازه می‌تواند سلامتی انسان را نیز به خطر بیاندازد. نگهداری از پرندگان مانند عروس هلندی، در محیطی مانند آپارتمان اصلا توصیه نمی‌شود، زیرا ذرات جدا شده از پوست، پر و ذرات خشک شده ناشی از فضولات و مواد غذایی آنها در فضا پراکنده شده و می‌تواند برای افراد ایجاد حساسیت کند. علاوه بر آن این ذرات می‌توانند در لابه‌لای پرز فرش‌ها، مبلمان، جاهای خیلی ریز و حتی لباس‌ها جمع شده و با حرکت افراد بار دیگر در محیط خانه پراکنده شده و ایجاد آلودگی کند. پرندگان به دلیل داشتن ترشحات بدن، فضولات و قارچ‌هایی که در فضولات آنها وجود دارد، از عوامل مهم آلرژی زا به شما می‌آیند.

علائم حساسیت به حیوانات مختلف مانند آلرژی به گربه، آلرژی به سگ و پرندگان تقریبا شبیه به هم هستند، اما ممکن است در هر فرد به یک شکل مختلف خود را نشان دهد. برخی از نشانه‌های زیر از علائم حساسیت به پرندگان هستند که با قرار گرفتن در کنار آنها نیز تشدید می‌شود: تنگی نفس عطسه و سرفه آبریزش بینی گرفتگی بینی سوزش، قرمزی و آبریزش چشم خارش بینی، گلو و چشم گلو درد احساس گرفتگی و درد در صورت تورم یا کبودی در پوست اطراف چشم درد و گرفتگی در قفسه سینه اختلال در خواب به دلیل مشکلات تنفسی

یکی از مهم‌ترین مشکلات در نگهداری عروس هلندی ایجاد مشکلات تنفسی است. تنگی نفس و آسم از جمله مشکلات تنفسی است که ممکن است به دلیل حساسیت به پرندگان بوجود آید. همچنین ممکن است بیماری‌های تنفسی با نگهداری از حیوانات تشدید شده و احتمال بهبود نیافتنش افزایش باید. بیماری‌های تنفسی مانند آسم، هم عوامل ژنتیکی دارد و هم عوامل محیطی مانند آلاینده‌ها، دخانیات و آلرژی‌ها در بروز این بیماری موثر هستند. از جمله علائم آسم می‌توان به سرفه، تنگی نفس، تند شدن تنفس، احساس گرفتگی در قفسه سینه و خس خس صدا اشاره کرد.

برخی از افراد ممکن است در هنگام قرار گرفتن در کنار عروس هلندی و سایر پرندگان دچار عارضه پوستی شوند. این عوارض با نام دراماتیک آلرژی شناخته شده است و با اگزما، کهیر، خارش، تورم و قرمزی روی پوست خود را نشان می‌دهد.

یکی از بیماری‌های مشترک بین پرندگان و انسان‌ها، بیماری‌های انگلی مانند شپش است. تقریبا تمامی پرندگان در معرض ابتلا به شپش یا شپشک بوده و می‌توانند به راحتی آن را به انسان‌ها منتقل کنند. از مهم‌ترین نشانه‌های ابتلای عروس هلندی به شپش، ریختن پرها، خالی بودن بدن آنها، کم تحرکی، خارش و لاغری است. در این شرایط بهتر است در اسرع وقت برای درمان، او را نزد دامپزشک برده تا با تجویز داروها و قطره‌های ضد شپش به او کمک کند.

تنگی نفس، سرفه، عطسه، آبریزش و خارش علائمی هستند که شما ممکن است آنها را تجربه کنید. قاعدتا کنترل تکان دادن پرهای پرنده غیر ممکن است و شما نمی‌توانید با او هماهنگ کنید که چه زمانی پرآرایی کند. بنابراین بهترین کار این است که: اولین پیشنهاد این است که پرنده را از خانه بیرون ببرید، اما اگر به نگهداری از او تمایل دارید موارد زیر می‌تواند به شما کمک کند. کودک خود را از پرنده دور نگه دارید. مکان نگهداری از پرنده و قفس او را مرتب تمیز کرده و از محلول‌های ضد باکتری، قارچ و ویروس برای ضدعفونی کردن استفاده کنید. هر روز پرنده را تمیز کنید. بهتر است پرنده در هنگام حضور کودک در قفس بماند. در صورت تماس به پرنده دست و صورت را به خوبی بشویید. برای تغذیه پرنده از ظرف مخصوص استفاده کنید و اجازه ندهید تا از ظرف غذا یا لیوان شما بصورت مشترک استفاده کند. از بوسیدن پرنده تا حدالامکان خودداری کنید. قفس پرنده را در اتاق خواب نگهداری نکنید. توصیه می‌شود تا از دستگاه تصفیه هوا استفاده کنید. پرنده را جهت انجام معاینات دوره‌ای طبق توصیه دامپزشک، به کلینیک دامپزشکی ببرید.

در صورت شدت گرفتن علائم، به دکتر متخصص مراجعه کنید