جزیره عروسک ها!

می‌دانید چه چیزی ترسناک‌تر از یک عروسکِ تسخیرشده است؟ بله، یک جزیره پُر از عروسک‌های تسخیرشده! جایی در جنوبِ مکزیکو سیتی، بینِ کانال‌های آب زوچیمیلکو، جزیره‌ی کوچکی با پس‌زمینه‌ی داستانی غمگینی وجود دارد که هرگز قرار نبود به مقصدِ گردشگران تبدیل شود. این جزیره به «جزیره‌ی عروسک‌ها» مشهور است.

داستانِ جزیره‌ی عروسک‌ها ارتباطِ تنگاتنگی با داستانِ مردی به اسم دون جولیان سانتانا بارِرا دارد. دون جولیان که یکی از بومیانِ مکزیکو سیتی بود، یک روز در اواسط قرنِ بیستم، همسر و خانواده‌اش را برای پنهان شدن در جزیره‌‌ای در مرکز یک دریاچه ترک کرد. انگیزه‌ی او از انجامِ چنین کاری در بهترین حالت مبهم است، اما چیزی که خیلی زود مشخص شد این بود که او عقلش را از دست داده بود.

او مدتِ نه چندان زیادی پس از نقل‌مکانش، با چیزی ترسناک در سواحلِ جزیره‌اش مواجه می‌شود: جسدِ یک دختر جوان که در دریاچه غرق شده بود. دخترِ جوان اما تنها نبود. خیلی زود سروکله‌ی یک عروسکِ شناور روی آب هم پیدا شد. رویارویی دون جولیان با این صحنه، مسیرِ زندگی‌اش را تغییر داد و شکلِ جزیره را در سال‌های آینده متحول کرد.

جولیان که در جزیره تنها بود، عروسک را برداشت و آن را از یک درخت با هدف آرام کردنِ روحِ دخترِ مُرده آویزان کرد. اما او که خودش را به‌عنوانِ نگهبانِ جزیره می‌پنداشت، باور داشت که این کار کافی نیست. بنابراین او در طولِ پنجاه سال بعد، با جمع‌آوری عروسک‌ از لابه‌لای آشغال‌ها و عروسک‌های شناور روی آب کانال، آن‌ها را از درختانِ بسیارِ جزیره آویزان می‌کرد. بعضی از عروسک‌ها کامل هستند و برخی دیگر در شرایطِ درب و داغونِ متفاوتی به سر می‌برند؛ برخی بدون سر هستند، برخی بدون بدن و برخی هم به اشکالِ مختلفِ دیگری تکه و پاره شده‌اند.

جولیان در سال ۲۰۰۱، در سال ۸۰ سالگی بر اثر غرق‌شدگی در کانال فوت کرد. جسد او در همان نقطه‌ای که او همیشه می‌گفت که دختربچه را می‌دید، یافت شد. در واکنش به این اتفاق، توریست‌ها به جزیره هجوم آوردند. آن‌ها عروسک‌های خودشان را برای آویزان کردن از درختان آوردند. کالکشنِ نوزادانِ پلاستیکی او کماکان در زیرِ حرارتِ آفتاب دوام آورده است.

به این ترتیب، جزیره‌ی عروسک‌ها به یکی از ایستگاه‌های هولناک اما پُرطرفدارِ تورهای گردشکری که از کانال‌های آبِ زوچیمیلکو عبور می‌کنند تبدیل شده است.