سیاه چاله چیست؟

سیاه چاله‌ ها یکی از عجیب‌ترین و شگفت‌انگیزترین اجسام در فضا هستند. جرم(وزن) بسیار زیاد سیاه چاله سبب ایجاد نیروی جاذبه بسیار قوی (نیروی گرانشی) در اطراف آن شده است، به گونه‌ای که حتی نور نمی‌تواند از جاذبه قوی آن فرار کند.

سیاه‌ چاله‌ نقطه تاریکی در فضا و مرکز گرانش است و هر چیزی را در مسیر خود می‌بلعد. یکی از مهم‌ترین سوال‌هایی که دانشمندان در مورد این پدیده شگفت‌انگیز از خود پرسیده‌اند آن است که اگر به سیاهچاله نزدیک شویم چه خواهیم دید. آیا با گذر از سیاه چاله به جهان دیگری وارد می‌شویم؟ چه رازهایی در مورد جهان هستی در دل سیاهچاله‌ها نهفته هستند؟

تصور کنید که به مرکز کهکشان راه شیری و در فاصله ۲۶ هزار سال نوری از زمین، سفر می‌کنیم. در آسمان میلیون‌ها ستاره را مشاهده می‌کنید و در افق، کره‌ای سیاه‌ رنگ و بسیار عجیب به نام سیاهچاله طلوع می‌کند. اندازه آن ده برابر اندازه خورشید و جرم آن میلیون‌ها برابر خورشید است.سیاهچاله قرار گرفته در مرکز کهکشان راه شیری، تنها سیاه‌ چاله موجود در جهان هستی نیست. ستاره‌شناسان به طور تقریبی در هر کهکشانی، اثری از وجود سیاهچاله را کشف کرده‌اند. جرم(وزن) هر کدام از آن‌ها میلیون‌ها و حتی میلیاردها برابر جرم خورشید است. نحوه تشکیل سیاه چاله ها یکی از معماهایی است که دانشمندان‌ از سال‌ها قبل به دنبال حل آن هستند.

گفتیم سیاهچاله، هر چیزی حتی نور را می‌بلعد. از خود خواهید پرسید پس چگونه می‌توان به وجود سیاهچاله ها پی برد. در روز ۱۹ مارس سال ۲۰۰۸، ستاره‌شناسان در سراسر جهان هشداری را از فضاپیمای در حال چرخشی به نام «سوییفت» (Swift) دریافت کردند. هشدار دریافت شده، تشعشع پرتو گاما و نشان‌دهنده رویدادی فاجعه‌آمیز بود. در کسری از ثانیه، بیشتر تلسکوپ‌های نصب شده در آمریکای شمالی و جنوبی به سمت نور خیره کننده تنظیم شدند.

اگر جسمی از افق رویداد سیاه چاله عبور کند، دچار پدیده‌ای به نام اسپاگتی می‌شود. به زبان عامیانه، جسم پس از عبور از مرز سیاهچاله، کش می‌آید. مرگ ستاره‌ای یکی از رایج‌ترین راه‌های شناخته شده برای تشکیل سیاهچاله است. برخی از سیاهچاله ها به طور مستقیم از ستاره‌های بسیار بزرگی تشکیل می‌شوند. این ستاره‌ها در حدود ۲۵ تا ۱۰۰ برابر خورشید هستند.

تولد تا مرگ یک ستاره ممکن است میلیون‌ها یا حتی میلیاردها سال به طول انجامد. مسیر تولد تا مرگ ستاره به جرم آن یا مقدار گاز جمع شده و از بین رفته برای تشکیل ستاره بستگی دارد، زیرا این دو عامل، تعیین‌کننده سوخت ستاره هستند.