معنی کمربند های کاراته

امروز می خواهیم با معنی کمربند های کاراته آشنا شویم.

کمربند های کاراته به ترتیب رنگ سفید،سپس زرد،نارنجی،سبز،آبی،بنفش، قهوه‌ای، قرمز و سیاه هستند. در واقع رنگ های کمربند کاراته نماد مراحل رشد یک گیاه است.

کمربند سفید: رنگ سفید نشانگر تولد و شروع تلاش یک دانه است. شاگردان با کمربند سفید در آغاز جستجو برای هنرهای رزمی هستند. رنگ سفید آغاز چرخه زندگی است و نشان دهندۀ دانه های قرار گرفته در زیر برف زمستانی است. رنگ سفید رنگ پاکی، سادگی و صفای قلب بوده و نشان می دهد که ذهن و فکر هنرجو پاک و خالی از هر چیز نا آشنای مربوط به مفاهیم معنوی تمرینات کاراته می باشد و در اصل تازه کار است. علاوه بر این رنگ سفید به این معنی است که هنرجو کمی از تکنیک های تمرینی کاراته را بلد است.

کمربند زرد: رنگ زرد اولین پرتوهای نور خورشید را نشان می دهد که بر دانه می تابد و به آن قدرتی برای شروع یک زندگی جدید می دهد. مربیان اولین پرتوهای دانش برای باز کردن ذهن را به یک شاگرد دارای کمربند زرد ارائه می کنند.

کمربند نارنجی: رنگ نارنجی قدرت رو به رشد خورشید را نشان می دهد که زمین را برای رشد جدید در فصل بهار آماده می کند. کمربند نارنجی شروع احساس کردن ذهن و بدن، بازگشایی و توسعه است.

کمربند سبز: سبز نشان دهندۀ رشد دانه، جوانه زدن آن از خاک و حرکت به سمت خورشید و شروع تبدیل شدن به یک گیاه است. یک شاگرد با کمربند سبز می آموزد تا تکنیک های خود را اصلاح و تقویت کند.

کمربند آبی: آبی نمایندۀ آسمان آبی است همانگونه که گیاه با رشد خود به طرف آن حرکت می کند. همانند یک گیاه که بلند تر می شود یک شاگرد کمربند آبی نیز به سمت بالا در رتبه بندی خود حرکت می کند. نور سبب می شود تا گیاه رشد کند. شاگردان نیز با دانش های اضافی از هنرهای رزمی به منظور رشد و توسعۀ بیشتر ذهن و بدنشان تغذیه می شوند.

کمربند بنفش: بنفش نشان دهنده تغییر آسمان از سپیده دم است. همانگونه که شاگردان تغییرات جدیدی را برای تبدیل شدن به شاگردان پیشرفته متحمل می شوند. کمربند بنفش شروع درک کمربند مشکی است.

کمربند قهوه ای: قهوه ای نشان دهنده بلوغ دانه است. یک فرایند کامل شدن. شاگرد با کمربند قهوه ای شاگردی است که تکنیک هایش شروع به رشد می کند و در ابتدی درک میوه های به دست آمده از تلاش سخت خود از آغاز است.

کمربند قرمز: قرمز گرمای داغ خورشید را نشان می دهد که یک گیاه به سمت آن رشد خود را ادامه می دهد. شاگردان با کمربند قرمز دانش بیشتری را اندوخته اند، همانند گیاه که به آرامی به سمت خورشید رشد می کند. بنابراین شاگردان با کمربند قرمز می آموزند که دربارۀ دانش و توانایی های فیزیکی خود محتاط تر باشند. قرمز علامت خطر است. و کمربند قرمز آغاز خطرناک شدن با توجه به دانش ها و توانایی ها است.

کمربند سیاه: سیاه نشان دهنده تاریکی در آنسوی خورشید است. شاگرد با کمربند سیاه در جستجوی دانش جدید و دانش عمیق تری از هنرهای رزمی است. همانگونه که او شروع به آموزش به دیگران می کند، دانه های جدیدی می کارد و به رشد و بالندگی آن ها کمک می کند. شاگردان او که بسیاری از آن ها ریشه های عمیق هنرهای رزمی را تشکیل می دهند شکوفا می شوند و طی فرایندی که هرگز متوقف نمی شود، رشد می کنند.