دنیا بدون انسان هاچه گونه است؟؟

پس از گذشت زمان، مسلما زمین می‌تواند خود را بازسازی کرده و هرگونه نشانه ای از وجود انسان را پاک کند. اما شرکت Mind Warehouse به ارائه پاسخ های دقیق تری در مورد جزئیات این رویداد پرداخته که نشان می‌دهد چه اتفاقی در چه زمانی خواهد افتاد. بر این اساس، چند ساعت پس از ناپدید شدن انسان ها، بیشتر چراغ های روی زمین خاموش خواهند شد؛ زیرا بیشتر نیروگاه های برق قادر به ادامه کار نخواهند بود. اگر چه نیروگاه های آبی برقی به کار خود ادامه خواهند داد. چند ساعت پس از ناپدید شدن انسان ها، بیشتر چراغ های روی زمین خاموش خواهند شد

 روز بعد، حیوانات خانگی و اهلی خواهند مرد و گروهی از سگهای بزرگ به وجود خواهند آمد که حیوانات دیگر را شکار می‌کنند. یک ماه بعد، آب سردکننده در نیروگاه‌های هسته‌ای تبخیر خواهد شد که می‌تواند باعث فجایعی در سطح چرنوبیل در سراسر جهان شود. (حادثه اتمی چرنوبیل رخداد فاجعه‌باری بود که در روز ۶ اردیبهشت ۱۳۶۵ (۲۶ آوریل ۱۹۸۶) در نیروگاه چرنوبیل در اوکراین رخ داد. انفجار و آتش‌سوزی در راکتور شماره ۴ نیروگاه چرنوبیل باعث پخش مواد رادیواکتیو در بخش بزرگی از غرب شوروی و اروپا شد).

یک سال بعد، ماهواره‌ها سقوط خواهند کرد. ۲۵ سال بعد، پوشش گیاهی سراسر جهان را فراگرفته و برخی شهرها در زیر ماسه مدفون خواهند شد. ۳۰۰ سال بعد، ساختمان‌های فلزی، پل‌ها و برجها به دلیل فرسایش شروع به از هم پاشیدن می‌کنند. از این رو برج ایفل و تمام ساختارهای نمادین بشری از بین خواهند رفت. در نهایت ۱۰ هزار سال بعد، تنها شاهد حضور انسان بر روی زمین، چیزهایی خواهد بود که با سنگ ساخته شده‌اند، یعنی اهرام مصر، دیوار بزرگ چین و کوهستان راشمور.

۱۰ روز بعد، حیوانات اهلی خواهند مرد و سگهای بزرگی می آیند که حیوانات دیگر را شکار می کنند  

چندی پیش فیزیکدانان نجومی دانشگاه کلمبیا توضیح داده بودند که حتی اگر زمین از رویداد مخربی مانند یک انفجار عظیم هسته‌ای اجتناب کند، انسان‌ها تا کمتر از ۵۰۰ میلیون سال آینده بر روی این سیاره زندگی خواهند کرد. دانشمندان، گسترش غیرقابل کنترل خورشید را مسئول نابودی احتمالی بشریت خوانده‌اند. رشد این ستاره منجر به غیرقابل سکونت شدن زمین خواهد شد و آن را به یک توده سوخته و بی جان سنگی تبدیل خواهد کرد.

سال‌ها پیش در منطقه‌ای بین ۲ کره‌شمالی و جنوبی نبردی در گرفت. این منطقه، مکان مناسبی است تا جستجو برای پاسخ به این پرسش‌ها را آغاز کنیم. اکنون در این منطقه به غیر از گشتی‌های محلی که گاه‌گداری کشیک می‌دهند و فراری‌هایی که از کره شمالی به کره‌جنوبی می‌گریزند، احدالناسی حضور ندارد. از سال ۱۹۵۳ تاکنون کمتر کسی به این منطقه پا گذاشته است. قبل از آن زمان، به مدت ۵ هزار سال در این ناحیه کشاورزان برنج می‌کاشتند. این شالیزار‌ها اکنون به باتلاق‌هایی برای زندگی دُرنا‌های زیبا تبدیل شده است. آرامش اکنون سرتاسر این ناحیه را فرا گرفته، اما اگر تمامی مردم کره ناگهان ناپدید شوند، طبیعت راه دیگری را در دیگر قسمت‌های کره دنبال می‌کند.

هم‌اکنون آب رودخانه‌ها به سد‌های کره می‌ریزند. به همین دلیل پس از ناپدیدشدن انسان‌ها، یکی دو سده طول می‌کشد تا این سد‌ها نابود شوند و آب رودخانه‌ها راه دیگر قسمت‌های کره‌جنوبی را در پیش بگیرند. در این فاصله زمانی، حیوانات زیادی رشدونمو پیدا می‌کنند. حیواناتی مانند خرس سیاه آسیایی، آهو ختن و پلنگ آمور که در حال انقراض است، نبود انسان‌ها را به فال نیک می‌گیرند و در منطقه جولان می‌دهند.

اکنون در این ناحیه چند قلاده بیشتر پلنگ سیبری وجود ندارد. این پلنگ‌ها نیز به دیگر مناطق کره شمالی و جنوبی می‌روند و نسل خود را گسترش می‌دهند. با این حال نبود انسان‌ها افزایش جمعیت حیوانات درنده در این ناحیه را به دنبال خواهد داشت. پس از گذشت چندین سده انتظار می‌رود حیوانات اهلی توسط حیوان‌های درنده کاملاً نابود شوند. حتی سگ‌ها نیز مجالی برای عرض اندام در برابر حیوان‌های بزرگ‌تر نخواهند داشت.

از بین رفتن تعادل گونه‌های جانوری در نبود انسان‌ها اگر انسانی روی زمین نباشد، تعادل گونه‌های جانوری در سرتاسر دنیا از بین می‌رود. در نبود انسان‌ها نبردی سخت بین گونه‌های جانوری در خواهد گرفت. نژاد حیوان‌های اهلی مانند اسب که در طول سال‌ها توسط انسا‌ن‌ها اصلاح شده، در نبود آدمیان دگرگون می‌شود. چه بسا که این حیوانات طعمه جانور‌های تیزدندان شوند. حتی اگر اسب‌ها از چنگ حیوانات درنده جان سالم به در ببرند، نژاد آن‌ها تغییر می‌کند. انتظار می‌رود نژاد اسب‌ها در سده‌های آینده بدون حضور انسان به نژاد اسب شوالسکی که نژادی در حال انقراض است باز گردد