شعرام

هرکه را دیدم ندیدم هرکه رفت دردش چشیدم هرکه زد دردش کشیدم هرکه بود غمش خریدم هرکه را در دل نهدام نهال سمی پروراندم هرکه را بر چشم دیدم چشم کورم را دیدم هرکه را بر پا نشاندم نیش زبانش را شنیدم

دل تو محرم راز چشم تو مرحم زخم حرف تو آینه صادق یاد تو مشق عشق شغل تو پرستار روانم دوری تو حال پریشانم نبودت را نمی دانم شاید من هم نباشم

ندیدم چون تو ای زیبا یک خفته بعد دیدار تو چشمانم نخفته ندیدم همچو تو چون کیمیایی ای زیبای چشم گشای کی میایی؟ معرفت تو آسوده نیست کم از درس نجوم نیست برای دیدار تو باید رفت رصد خانه های آخر تو ماه هفت آسمان هایی

ادامش پست بعد!🌝