چرا از تاریکی می‌ترسیم؟

ترس از شب و تاریکی احساسی مشترک است که بین کودکان و حتی بزرگسالان دیده می‌شود. این ترس برخی اوقات به دلیل استرس ناشی از فعالیت‌های روزمره و گاهی نیز به دلیل ایجاد توهم‌های ذهنی در افراد پدیدار می‌شود

ترس از تاریکی یکی از انواع فوبیاست ، قابل درمان بوده و می‌توان با کمک متخصص یا به تنهایی بر آن غلبه کرد.

دلیل ترس ما از تاریکی این است که به درستی نمی‌دانیم در یک فضای تاریک چه می‌گذرد؛ زیرا ما موجوداتی هستیم که به قوه بصری خود اتکا داریم و در صورت دیده نشدن هر محیط و وجود تاریکی، ذهن ما به سمت خطرات محتمل سوق پیدا می‌کند.

البته ترس بسیاری از افراد از تاریکی به دلیل تجربه‌هایی است که در کودکی داشته‌اند و یک پژوهش در بریتانیا نشان می‌دهد که 40 درصد از افرادی که از آن‌ها درباره ترس از تاریکی سوال شده بود اذعان داشتند که بدون وجود نور و به همراه داشتن چراغ حتی از راه رفتن در اطراف منزل خود نیز می‌ترسند.

پژوهش دیگر که در دانشگاه رایرسون در تورنتو انجام شده نشان می‌دهد تقریبا نیمی از پاسخ دهندگان اظهار کردند که ترس آن‌ها از تاریکی منجر به مشکلات خواب شده است.

نکته جالب توجه این است که کالین کارنی استادیار رایرسون می‌گوید، بسیاری از مردم متوجه ترس خود از تاریکی نشده و اضطراب خود را به مسائل دیگری نسبت می‌دهند.

برخی افراد در تاریکی مطلق توانایی خوابیدن را نداشته و ذهن آن‌ها دچار سرگردانی می‌شود و فکرهایی از قبیل وجود دزد در خانه آن‌ها را آزار می‌دهد. برای غلبه بر ترس از تاریکی، نگرش خود به تاریکی را اصلاح کنید، به روان شناس مراجعه کنید، خود را به تاریکی عادت دهید، با ترس‌های‌تان مواجه شوید، ترس خود را بیان کنید و تنها بخوابید. البته این را به یاد داشته باشید که ترس از تاریکی طبیعی است و اگر کاملا حذف شود یک بیماری محصوب می‌شود.