سیاره ی X

کشف سیاره ی پلوتون از داستان‌های جالب اخترشناسی نوین به شمار می‌آید. داستان از این قرار بود که مدار اورانوس نامنظم بود و مطابق نظریه‌های فیزیکی نبود.

دو ریاضیدان از روی داده‌های به دست آمده از رصد اورانوس حدس زدند که سیاره ای وجود دارد که عامل اصلی این بی‌نظمی‌هاست. آن دو به درستی محل سیاره جدید را تخمین زدند و بر این اساس سیاره نپتون کشف شد.

پس از کشف نپتون باز هم بی‌نظمی‌هایی مشاهده می‌شد و دانشمندان گمان بردند که سیاره‌ای آن سوی نپتون باعث این بی‌نظمی‌هاست. آنها چندین محل را در آسمان تخمین زدند که اگر سیاره ی X در آن محل‌ها بود می‌توانست چنین بی‌نظمی‌هایی پدید آورد.

جستجو برای این سیاره از سال ۱۹۰۵ در رصدخانه لاول آغاز شد. سرانجام پس از ۲۵ سال تلاش در سال ۱۹۳۰ پلوتون کشف شد. اما پلوتون هم نمی‌توانست سیاره X باشد. با اینکه پلوتون تقریباً در یکی از محل‌هایی کشف شد که ریاضیدانان پیش‌بینی کرده بودند؛

اما معلوم شد که پلوتون کوچکتر و کم جرم‌تر از آن است که چنین بی‌نظمی‌هایی ایجاد کند. سرانجام با ارسال فضاپیماهای پایونیر ۱۰ و ۱۱ و ویجرهای ۱ و ۲ به اورانوس و نپتون دانشمندان به علت بی‌نظمی‌های مدار آنها پی بردند.