هنرمند‌بودن؛

هنر فقط موسیقی و نقاشی نیست بلکهنقاش، عکاس، بازیگر، مجری، خواننده، موسیقی‌دان، آرایشگر، آشپز، کیک پز، سفالگر، مجسمه‌ساز، طراح لباس، خیاط، صنعت‌گر، طراح سایت، مهندس معماری، طراح دکوراسیون داخلی هم نوعی از هنر هستند

برای اینکه در هر چیزی موفق بشید نیاز به یادگیری و تمرین با تمرکز و آگاهی دارید: “تمرین زیاد، شما رو حرفه‌ای میکنه”. این حرفی که هزار بار قبلا شنیدیم یا اینکه شنیدیم میگن اگه ده هزار ساعت وقت صرف تمرین کنید، توی اون کار عالی میشید این جمله حقیقت دارد و تمرین کردن باعث می‌شود ما بتوانیم باد بگیریم چگونه باید یک کاری را درست انجام دهیم

استراحت. از یه جایی به بعد، انجام تمرینات سخت دیگه بی‌هدف میشه و نتیجه‌ای نداره. برای اینکه چشم شما به اشتباهاتتون عادت میکنه و نمیتونه تشخیص بده که کجای کار رو دارید اشتباه میکنید.حتما شده که قبلا کلی خودتون رو تحت استرس و فشار قرار دادید تا راه‌حلی برای مشکلتون پیدا کنید و یهو راه‌حل زیر دوش حموم به ذهنتون میرسه! این دوره استراحت برای پیشرفت شما خیلی خیلی مهمه و هنرمندهای موفق همیشه این مورد رو توی برنامه‌هاشون در نظر میگیرن.

الگو برداری کنید! خیلی ساده به نظر میرسه که تصور کنیم هنرمندانی که الگوهای ما هستن، از اول با ایده‌های ناب به دنیا اومدن. مثلا فکر میکنیم رامبرانت به طور مادرزاد میدونست چطوری نور و سایه رو به اون شکل ادغام کنه، یا کونتین تارانتیو به طور ذاتی استعداد داشت که قصه‌های عجیب و غریب رو به شکل بامزه و خنده‌دار تعریف کنه اما باید بدونید که ایده‌ها هیچ‌وقت از خلاء به وجود نیومدن. تمام الگوهای ما، خودشون یه سری الگو داشتن که ازشون الهام گرفتن.

تمرین روزانه: بهترین هنرمندها هر روز توی زمینه فعالیتشون تمرین دارن. هر روز! اونا به خودشون نمیگن “بذار برای وقتی که سرم خلوته” یا “بذار برای وقتی که حسشو دارم”. اونا هر روز اینکارو میکنن، حتی وقتی بی‌نهایت خسته‌ان و میخوان فقط چند دقیقه استراحت کنن.ولی واقعا باید هر روز این کار رو انجام بدم؟ چرا نمیشه به جای هر روز فقط آخر هفته‌ها به اندازه کل هفته کار کنم، وقتی که کلی زمان آزاد دارم؟” جوابش خیلی ساده‌اس: این “کلی زمان آزاد” که بهش اشاره کردید، تقریبا هیچ‌وقت به وجود نمیان!

فقدان و درد روحی، روی پنهان سکه خلاقیت هستند. برخی از شناخته شده ترین ذهنهای خلاق در عصر حاضر یک فصل مشترک دارند، آنها شکلی از رنج روحی و فقدان مثل مرگ عزیزانشان را تجربه کرده اند. روان شناسان از این پدیده با عنوان «رشد پس از تروما» (آسیب یا رنج روحی) یاد می کنند . مغز ما در مواجهه با یک فقدان به دنبال روشهایی برای بازسازی زندگی صاحب خود می کند و به این ترتیب ما شاهد تغییر در دیدگاهها ؛ اولویتها؛ و نوع تفکر خود خواهیم بود. به عنوان مثال نتایح مطالعه چاپ شده در سال 2004 در ژورنال استرس تروماتیک نشان می دهد که 70درصد از بازماندگان پس از تجربه دردناک خود، شکلی از تغییرات مثبت روانی را تجربه می کنند.

خیال بافی برای مغز شما مفید است. خیال بافی یکی از عناصر اساسی تفکر خلاق است. آیا در حالی که پشت میز خود نشسته اید خود و همسرتان را در یک سفر رویایی و لوکس پس از یک سال کار و تلاش در هنگام تعطیلات نوروز تصور می کنید؟ شاید خیالبافی نقطه مقابل بهره وری به نظر برسد؛ اما واقعیت چیز دیگری است. در واقع خیالبافی بر اساس یافته های علمی می تواند موجب تفکر خلاق شده و قدرت برنامه ریزی و خودآگاهی را ارتقا دهد. روانشناسان تاکید دارند که پرسه زنی ذهنی یکی از ملزومات تفکر خلاق است.

امتحان کردن چیزهای جدید. دریچه ای به دنیای خلاقیتتمایل به اکتشاف و آزمودن چیزهای جدید و بدعت آمیز با خلاقیت همبستگی مثبت دارد. به طور مثال سبک موسیقیایی گروه بیتلز زمانی که این گروه از آلات موسیقی جدید مثل سه تار در ساخت موزیک استفاده کرد تغییرات مثبت و محسوسی یافت.

خلاقیت در تنهایی ریشه می دواند. هر چند شرکت در کار جمعی مایه برکت است اما تنها فکر کردن و تنها کارکردن نیز منافع خاص خود را دارد. تجربه نشان داده که شبکه های تخیل و ایده پردازی در مغز، در زمان تنهایی عملکرد به مراتب بهتری دارند. در واقع ما در هنگام تنهایی وارد یک وضعیت ذهنی می شویم که عصب‌شناسان به آن "بازتاب درونی سازنده" میگویند که عامل ضروری در تولید ایده و خلاقیت آفرینی است. زمانی که دنیای بیرون در آرامش باشد، مغز ما در ایجاد اتصالات ذهنی بخصوص کریستاله کردن و شفاف سازی خاطرات و ذهنیت ها و هم چنین پردازش اطلاعات؛ عملکرد بهتری از خود نشان خواهد داد.