شکایت نامه ی یک فیلسوف

علم فلسفه (البته همه ی علم ها ولی فلسفه بیشتر) وقتی برای اولین بار وارد یه اجتماعی میشه بیشتر مردم اونو نمی پذیرند. این شکایت نامه ی یکی از اولین فیلسوفان مسلمان،به نام ملاصدرا است. که در شکایت از مردم زمانه ی خود می گوید:

گرفتار کسانی شده ام که فهم و اندیشه از افق وجودشان غروب کرده؛ چشمانشان از مشاهده انوار حکمت نابیناست و بصیرتشان از دیدن تجلیات معرفت ناتوان است. تفکر در امور الهی و آیات سبحانی را بدعت می شمارند و مخالفت با افکار اعوام را، که هر روز به دنبال یک چیز هستند، گمراهی می پندارند اینان چشمانشان از همین امور جسمانی و قید وبند های آن فراتر نمی رود و فکرشان از این ظلمت ها وتاریکی ها گامی بیرون نمی گذارد. .

هر دید گاه علمی و عرفانی و هر مسیر فلسفی را حرام می دانند. وطرد می کنند و آنان که توانسته اند. رمز های الهی و اشارت های رمز گونه ی انبیا را درک کنند، منحرف می شمارند. در نزد اینان هر کس که در مرداب جهل و کودنی بیشتر فرو رفته و از نور علم محروم تر است، شریف تر و دانا تر و و شایسته تر است

نظرتو چیه؟

تو کامنتا بهو بگو؟