علت نام گذاری دریای سیاه

دریای سیاه (black sea)دریایی درون شهری است که بین جنوب شرقی قاره اروپا و حاشیه های دور غربی قاره آسیا و کشور ترکیه واقع شده است.

این دریا با ترکیه و با بلغارستان، رومانی، اوکراین، روسیه و جورجیا هم مرز است و به وسیله تنگه بُسفُرس به دریای مرمره و مدیترانه متصل می‌شود.

ابتدا از طریق تنگه بسفر، سپس از طریق دریای مارمارا و تنگه دربانل، بعد از طریق جنوب از راه دریای اژه و دریای کرت به دریای مدیترانه متصل می شود. رودخانه های زیادی به دریای سیاه سرازیر می شوند که مهمترین آنها شامل دانوب و دنیپرو است. به استثنای دریای آزوف، دریای سیاه از ابعاد 436 در 400 کیلومتر مربع (168.500 مایل مربع) برخوردار است و حداکثر عمق دریای سیاه 2200 متر (7218 فوت) است.

در طی قرنهای متمادی دریای سیاه از اهمیت حیاتی برای تجارت منطقه ای برخوردار بوده است. امروزه از این دریا به عنوان یک بزرگراه اصلی برای انتقال انرژی به اروپا از روسیه و غرب آسیا استفاده میشود.

این دریا نخستین بار توسط یونانیان باستان که آن را "دریای غیرمسئول" خوانده بودند، نامگذاری شد. دریا این شهرت را به دست آورد، زیرا حرکت در آن دشوار بود و قبایل بی رحمی نیز در سواحل آن ساکن بودند. بعداً، پس از توسعه موفق ساحل توسط استعمارگران یونان، این دریا به "دریای مهمان نوازی" تغییر نام یافت.

چرا سرانجام آن را دریای سیاه نامیدند؟ اشیاء فلزی از کشتی ها، گیاهان مرده و مواد حیوانی که به مدت طولانی مدت در عمق بیش از 1500 متر غرق شده اند به دلیل غلظت بالای سولفید هیدروژن در دریا با لجن سیاه پوشیده شده اند. از منظر ملوانان، دریا به دلیل طوفان های شدید در زمستان، سیاه و سفید بود که در طی آن طوفان ها آب آنقدر تاریک است که سیاه به نظر می رسد.

اگر از بالای کوه آی پتری (Ai-Petri) به این دریای عظیم آبی رنگ نگاه کنید، احتمالا این سوال برایتان پیش می آید که چرا به آن سیاه می گویند؟ هیچکس دقیقا نمی داند. عده ای معتقد اند این اسم را دریانوردان و دزدان دریایی روی آن گذاشتند که در سفرهایشان با موج های سهمگین و آسمان طوفانی و خاکستری آن در زمستان ها مواجه شدند.

علت اصلی آن می تواند همین برخورد نه چندان دوستانه این دریا با مهمانانش باشد که جان دریانوردان بسیاری را گرفته است.