اولین ساعت ها کدام بودند؟

از لحاظ تاریخی، اولین مدل از ساعتهای جیبی در اواخر سال ۱۵۰۰ میلادی تولید شد و مانند ساعت های اولیه فقط یک عقربه داشت. اعتقاد عده ای از مورخان نیز بر این است که ساعت پومندر قدیمی ترین ساعت شناخته شده در جهان است که توسط پیتر هنلین در حدود ۱۵۰۵ میلادی ساخته شد. از این رو پیتز هنلین به عنوان مخترع ساعت شناخته می شود

اما سالها قبل، این بابلی ها بودند که در عصر امپراطوری دوم، حدود شش قرن قبل از میلاد، یادگاری از خود در این مورد به جا گذاشتند. بابلی ها با هوش و ذکاوت بالای خود تشخیص دادند که یک هفته 7 روز است و عدد 60 بخاطر بخش پذیری بر اعداد 1، 2، 3، 5، 6، 10، 15، 20 و 30 به عنوان عدد پایه در ساعت می تواند در نظر گرفته شود. بنابراین مبنای تقسیم بندی ساعت را بر پایه عدد 60 قرار دادند. از دیگر اقدامات بابلی ها در شکل گیری ساعت، تقسیم بندی دایره 360 درجه در مضرب 60 بود

تاریخچه ساعت شمعی: ساعت های شمعی و چوب های سوزاندنی که به طور تقریبی سرعت سوختن آنها قابل پیش بینی بوده است نیز به منظور برآورد گذر زمان استفاده می شدند. یک ساعت شمعی، یک شمع باریک با یک محفظه ی علامت گذاری شده ( معمولا با اعداد علامت گذاری شده ) می باشد که با سوختن شمع گذشت زمان را نشان می دهد ، امروزه این ساعت دیگر مورد استفاده قرار نمی گیرد. ساعت های شمعی راهی موثر برای اندازه گیری زمان در داخل منازل بوده اند همچین با این نوع ساعت ها دیگر شب ها و حتی روزهای ابری نیز می توانستند زمان را اندازه گیری کنند.

تاریخچه ساعت شنی یا ماسه ای: ساعت شنی را حتما همین الان هم می بینید، این ساعت ها بخاطر نوع طراحی جذاب و آرامش بخشی که از گذر زمان دارند، هنوز به عنوان یک اکسسوری زینتی نمایش زمان قابل استفاده هستند. یک ساعت شنی گذشت چندین دقیقه یا یک ساعت را اندازه گیری می کند، در طراحی فیزیکی این ساعت دارای دو حباب شیشه ای می باشد که به طور عمودی به یکدیگر متصل شده اند. حفره ی میان این دو اجازه می دهد مواد از حباب بالایی به حباب پایینی بریزد. وقتی حباب بالایی خالی شد می توان آن را مجددا برای اندازه گیری زمان برعکس کرد. در یک ساعت شنی، سرعت عبور شن از یک سوراخ کوچک به صورت ثابت می باشد که سپری شدن از یک زمان قراردادی که از پیش تعین شده است را نمایش می دهد.

تاریخچه ساعت آبی: ساعت های آبی به عنوان “Clepsydrae” نیز شناخته می شوند و اولین بار در سال 325 قبل میلاد مسیح توسط یونانی ها خلق شدند. این ساعت ها توام با شاخص های آفتاب هستند و احتمالا قدیمی ترین ابزار اندازه گیری زمان بودند. جریان داشتن آب در یک کاسه یکی از ساده ترین ساعت های آبی است که در بابل و مصر در حدود 16 قرن پیش از میلاد مسیح وجود داشته اند. در دیگر مناطق جهان از جمله هند و چین نیز شواهدی وجود دارد که آنها ساعت های آبی داشته اند ، اما برخی از نویسندگان قدمت آنها را کمتر از این تاریخ بیان کرده اند یعنی چیزی حدود 400 سال قبل از میلاد مسیح. عملکرد ساعت آبی به اینصورت بود که ظرف بالایی با آب پر می شد و از طریق سوراخ ایجاد شده در زیر آن ظرف، آب به ظرف پایینی انتقال می یافت. با توجه به مقداری خروجی آب از کاسه بالایی، زمان و ساعت در روز حدودی بدست میامد. در اصل، ساعت های آبی در جوامع باستانی عمدتآ در نجوم مورد استفاده قرار می گرفتند. این ساعت های آبی توسط شاخص های آفتاب کالیبره می شدند، در حالی که میزان دقت و صحت آنها به پای دقت زمان سنج های مدرن و پیشرفته امروزی نمی رسید. ساعت آبی یکی از معمول ترین و دقیق ترین دستگاه هایی بود که برای هزار سال مورد استفاده قرار می گرفت . تا اینکه ساعت های پاندولی که خیلی دقیق تر نیز بوده اند در قرن 17 در اروپا جایگزین آنها شدند.

اولین ساعت مچی شناخته شده، ساعت مچی است که ملکه الیزابت اول در سال 1571 از رابرت دادال هدیه گرفت. و قدیمی ترین ساعت مچی جهان که در حال حاضر موجود است، ساعت هدیه ای که در سال 1806 به جزفین (همسر اول ناپلئون) هدیه داده شده است. اما برخی از مورخان معتقدند که اولین ساعت مچی جهان در سال 1810 توسط آبراهام لوئیس بورگه برای کارولین مورات (ملکه ناپل) تولید شد.