ویلیام شکسپیر

ویلیام شکسپیر (به انگلیسی: William Shakespeare) (زاده ۱۵۶۴ – درگذشته ۱۶۱۶) شاعر و نمایشنامه‌نویس و بازیگر تئاتر انگلیسی بود که بسیاری وی را بزرگ‌ترین نویسنده در زبان انگلیسی دانسته‌اند. «سخن‌سرای آون» (به انگلیسی: Bard of Avon) لقبی است که به خاطر محل تولدش در آون واقع در استراتفورد انگلیس به وی داده‌اند.

زاده غسل تعمید ۲۶ آوریل ۱۵۶۴ استراتفورد، واریک‌شر، انگلستان محل زندگی لندن، استراتفورد درگذشته ۲۳ آوریل ۱۶۱۶ (۵۱ سال) استراتفوردانگلستان نام(های) دیگر سخن سرای آون پیشه نمایش‌نامه‌نویس، شاعر، بازیگر ملیت انگلیسیانگلستان

اکثر نمایشنامه‌نویسان این دوره به‌طور معمول در برخی موارد با دیگران همکاری می‌کردند و منتقدان اتفاق نظر دارند که شکسپیر نیز همین کار را انجام داده‌است؛ به ویژه در اوایل و اواخر کار خود.[۹] اولین آثار ثبت‌شده از شکسپیر، ریچارد سوم و سه قسمت از هنری ششم است که در اوایل دهه ۱۵۹۰ برای یک نمایش تاریخی نوشته شده‌است. تعیین تاریخ نمایشنامه‌های شکسپیر دقیقاً دشوار است.[۱۰][۱۱] با این وجود، و مطالعات متون حاکی از آن است که تیتوس آندرونیکوس، کمدی اشتباهات، رام کردن زن سرکش و دو نجیب‌زاده ورونایی نیز ممکن است به اولین دوره شکسپیر تعلق داشته باشند.[۱۲] اولین تاریخچه‌های او که به شدت متأثر از چاپ سال ۱۵۸۷ کتاب رافائل هولینشد تواریخ انگلیس، اسکاتلند و ایرلند است، نتایج مخرب حکومت ضعیف یا فاسد را نمایان می‌کند و به عنوان توجیهی برای پیدایش خاندان تودور تفسیر شده‌است. نمایشنامه‌های اولیه تحت تأثیر آثار نمایشنامه‌نویسان الیزابت، به ویژه توماس کید و کریستوفر مارلو، از سنت‌های درام قرون وسطایی و نمایشنامه‌های سنکا تأثیر داشتند. کمدی اشتباهات نیز بر اساس مدل‌های کلاسیک ساخته شده بود اما هیچ منبعی برای «رام کردن زن سرکش» یافت نشده‌است. هرچند که مربوط به یک نمایشنامه جداگانه به همین نام است و ممکن است از یک داستان عامیانه ناشی شده باشد. مانند دو نجیب‌زاده ورونایی که به نظر می‌رسد دو دوست متجاوز را تأیید می‌کنند، داستان رام کردن زن سرکش دربارهٔ اهلی کردن روح مستقل یک زن توسط یک مرد، گاهی منتقدان، کارگردانان و مخاطبان مدرن را آزار می‌دهد.[۱۳]

شکسپیر را پدر نمایشنامه نویسی انگلستان می‌دانند. وی موضوع بسیاری از نمایشنامه‌های خویش را از تاریخ روم باستان و کتاب پلوتارک برگزیده و به نیروی تصور و تخیل خویش به صورت تراژدی‌های زیبایی آن‌ها را درآورده است. سبک نویسندگی شکسپیر به مکتب کلاسیسم تعلق دارد. نمایشنامه‌های وی را به تراژدی و کمدی و نمایشنامه‌های تاریخی تقسیم می‌کنند. نمایشنامه‌های اخیر وی ترکیبی از تراژدی و کمدی است. آثار مهم او عبارتند از: اتلو، مکبث، هملت، ژولیوس سزار، تاجر ونیزی، شاه لیر، هنری ششم، هیاهوی بسیار برای هیچ و رویای شب نیمه تابستان. خودم خيلياشو خوندم 🎭