مرثیه ای بر یک رویا .

این کتاب درباره ی خیلی چیزهاست . بیش تر درباره ی عشق است . به طور اختصاصی تر درباره ی این است که وقتی عشق به مشکل می خورد ، چه پیش می اید .

آیین هندو دو خدا دارد : شیوا و کالی . شیوا خدای خلق کردن و کالی خدای نابودی است . آن ها با هم محتدند . هیچ یک نمی تواند بدون دیگری زندگی کند . درست مثل خدایان خیر و شر در مسیحیت . خوب و بد . بین آن ها تعادلی وجود دارد . سلبی درباره کالی می نویسد . او از تاریکی سخن می گوید .

در این تاریکی است که سلبی چراغش را روشن می کند و به دنبال انسانیت می گردد. او همان الماس کوچک، اما گران بهای عشق را که در دنیای بدی ها گم شده، عزیز می شمارد و با سوق دادن ما به سمت آن، همه چیز را برملا می کند : زیبایی و تکبر ما، قدرت و ضعف ما. او چیزهایی را به ما نشان می دهد که ما را به کار کردن و نفرت داشتن و عشق ورزیدن وا می دارند . او معنای انسان بودن را فاش می کند .

من باید فیلم این رمان را می ساختم؛ چرا که کلمات کتاب سوزاننده بودند. مثل طناب دار مامور اعدام، کلمات کتاب گلوی آدم را با طناب می سوزاندند و با خود به زیرزمینی می کشاندند که ما انسان ها در زیرِ جهنم ساخته ایم. چرا این کار را می کنیم ؟ چون انتخاب کرده ایم به جای زندگی در واقعیت، در رویا زندگی کنیم . این کتاب را هرگز فراموش نخواهید کرد. -درن آرنوفسکی

نویسنده : هیوبرت سلبی جونیور - انتشارات : میلکان _ مترجم : هما قناد - انتشارات : افق بی پایان _ مترجم : آرش پور دانا و امیررضا احمدی