کور رنگی!

افرادی که معمولا در دیدن رنگ ها مشکل دارند توانایی تشخیص بین رنگ ها را ندارند. برخی ها به اشتباه این افراد را کوررنگ می دانند اما اینگونه نیست چون در این صورت توانایی دیدن هیچ رنگی را نداشتند اما بیش از 99 درصد افراد مبتلا به این بیماری قادر به مشاهده و تشخیص رنگ ها هستند به همین خاطر است که عبارت «کمبود دید رنگی» یا «اختلال در دید رنگ» (Color Vision Deficiency) که به اختصار CVD نامیده می شود، این نقص را بهتر توضیح می دهد.

انواع کوررنگی Deuteranomalia یا سبز دشوار بینی: شایع ترین نوع کور رنگی با نام سبز دشوار بینی شناخته می شود. این افراد همه چیز را به صورت رنگ پریده می بینند و به سختی قادر به تشخیص رنگ های سبز و قرمز هستند.

Protanopia یا سرخ کوری: این افراد قادر به تشخیص رنگ قرمز نیستند و تمام سایه های رنگ های سبز و قرمز را به شکلی رنگ پریده مشاهده می کنند، البته این مسئله در مورد دو رنگ زرد و آبی صدق نمی کند. حدود یک درصد مردان تجربه ی این اختلال را دارند.

Tritanopia یا آبی کوری: این بیماری یکی از نادرترین انواع شب کوری است و تنها 0.0001٪ زنان و مردان به این بیماری مبتلا هستند. این افراد همه چیز را متمایل به رنگ های سبز-صورتی می بینند.

MonoChromacy یا تک رنگ بینی: این افراد همه چیز را سیاه و سفید می بینند و در کل توان مشاهده ی هیچ رنگی را ندارند. درصد بسیار اندکی از جمعیت جهان به این نوع از کور رنگی مبتلا هستند.

نشانه های نقص در تشخیص رنگ ها بیشتر افراد مبتلا به کوررنگی، در تشخیص سایه های قرمز، زرد و سبز مشکل دارند که به نقص در تشخیص رنگ "قرمز-سبز" معروف است و تقریباً از هر 12 مرد 1 نفر و از هر200 زن 1 نفر به این مشکل مبتلا است.