جهان برای فرد اوتیستیک

خب،اول از همه،اختلال اوتیسم سه سطح داره. سطح اول: اوتیسم خفیف یا همون سندروم آسپرگر‌..... علائم می تونن توی کودکی،نوجوانی و حتی بزرگ سالی ظاهر بشه‌. سطح دوم: نوع متوسط اوتیسم.که علائمش در کودکی ظاهر می شه. سطح سوم: نوع شدید اوتیسم.که علائمش در کودکی ظاهر می شه و معمولا فرد مبتلا به این سطح اوتیسم دارای کندذهنی هم هست.

حالا می رسیم به بخش علائم رایج اوتیسم: ۱-عدم برقراری ارتباط چشم ۲-رفتار های تکراری و کلیشه ای ۳-عدم واکنش به نام خود تا 12 ماهگی ۴-واکنش های غیر منتظره به صداها،بو ها و.... ۵-عدم لبخند زدن تا ۶ ماهگی ۶-عدم تقلید از دیگران ۷-عدم رشد مهارتهای زبانی مانند گفتن مامان یا بابا در یک سالگی یا عدم توانایی بیان جملات ساده در دو سالگی. و.......

افراد دچار اختلال اوتیسم،اول جزئیات هر چیزی را می بینند و بعد به کلیات آن توجه می کنند. برای اینکه این موضوع را بهتر درک کنید به مثال زیر توجه کنید: اگر شما یک سگ با موهای قهوه ای ببینید آن را به اسم سگ می شناسید.چون آن را در مجموعه کلی سگ ها جا می دهید.اگر رنگ آن سیاه هم باشد آن را سگ می دانید،اگر موهای کوتاهی هم داشته باشد برای شما سگ است‌. ولی اگر فردی که دچار اختلال اوتیسم است،چیزی پشمالو و باموهای قهوه ای را ببیند،به تقلید از شما به آن سگ می گوید‌.ولی اگر فردا موجودی پشمالو و باموهای سفید ببیند نمی داند سگ است‌ مگر اینکه شما به او بگویید.چرا؟چون اول جزئیات را می بیند و سپس شروع به دسته بندی این جزئیات می کند.اگر جزئیات به مفهومی به نام سگ ختم شود آن را سگ می نامد. اگر نه که آن موجود برای فرد اوتیسیتیک،چیزی ناشناخته است.

افراد اوتیستیک معمولا مشکلات حسی زیادی دارند،که می تواند زندگی را برای آنها سخت کند.چون صداها می توانند آزاردهنده باشند،لباس ها ممکن است به طور تحمل ناپذیری راحت نباشند(به حدی که بعضی از افراد دچار اختلال اوتیسم،دوست دارند لباسشان را پشت و رو بپوشند)و بافت بعضی غذاها ممکن است اعصاب خردکن شود‌.

بسیاری از افرادی که اوتیسم دارند،قادر به ارتباط کلامی نیستند و بنابراین از روش های دیگری برای برقراری ارتباط استفاده می کنند.متاسفانه،تا مدت ها،افراد دچار مشکل های گفتاری،گزینه های زیادی برای برقراری ارتباط نداشتند.امروزه،درک کامل تر اوتیسم و پیشرفت تکنولوژی برای افراد اوتیستیک این امکان را فراهم کرده است که تبلت یا وسیله ی سخنگوی دیگری همراه داشته باشند تا با لمس دکمه ها و استفاده از تصویر ها و تایپ کلمه ها با دیگران حرف بزنند. این روش نه فقط برای افراد دچار اختلال اوتیسمی و گفتاری عالی اند،بلکه برای افرادی که به هر دلیلی ارتباط کلامی برایشان یک چالش است،مناسب می باشد.

یکی از باور های غلط این است که افراد دچار اوتیسم نمی توانند چیزی را که به آنها گفته می شود،بفهمند‌.به همین دلیل خیلی ها این افراد را با صدای بلند و جمله های کوتاه و ساده طرف صحبت قرار می دهند.

نکته:اوتیسم یک بیماری نیست،بلکه یک اختلال است‌...... اختلال اوتیسم،به خصوص اگر از سطح سوم باشد،قابل درمان نیست،ولی می تواند به سطح های پایین تر برسد(با استفاده از کلاس های آموزشی مخصوص)‌