پروژه کتاب آبی..!

سال ۱۹۵۲ نیروی هوایی امریکا پروژه ای را برای پژوهش در زمینه یوفوها آغاز کرد، این پروژه کتاب آبی نام داشت. موضوع اشیای پرنده ناشناخته در همه جای جهان خصوصا امریکا و شوروی پدیده ای پیچیده و رایج بود.

این پروژه در پاسخ به اینکه آیا یوفو ها تهدیدی برای امنیت ملی هستند یا خیر، شروع شد. قبل از آن هم پروژه هایی در این زمینه انجام شده بودند که ناموفق بودند. جی آلن هینک یک ستاره شناس، مدیر رصدخانه و استاد دانشگاه بود که برای این پروژه توسط نیروی هوایی امریکا انتخاب شد. هینک به شخصه اعتقادی به یوفو نداشت و با مواردی که از مشاهدات یوفو گزارش میشد مخالفت میکرد.

اما در طی این پروژه به موارد عجیب و غیرقابل توضیحی دست پیدا کرد. حتی بعدها مدعی شد با موجودات فضایی توانسته است ارتباط برقرار کند. بودجه مناسبی به این کار اختصاص یافته شد و موارد بسیاری در این پروژه جمع آوری شد. این پروژه به مدت حدودا ۲۰ سال ادامه پیدا کرد و بعد از آن متوقف شد.

نتایج افشا شده پروژه کتاب آبی : نتیجه تحقیقات این بود که هیچ کدام از موارد مربوط به یوفو ، تکنولوژی فراتر از تکنولوژی موجود در کره زمین را نداشتند. یعنی هیچ کدام از مشاهدات و برخوردها نتوانست مدرکی را مبنی بر تکنولوژی غیر زمینی ارائه کند. هیچ کدام از موارد مشاهده یوفو خطر جدی برای امنیت ملی به شمار نمی رفتند.

هیچ مدرکی که به طور قطع ثابت کند یوفوها مربوط به سیاره دیگری هستند به دست نیامد. حدود ۳۲ درصد موارد مشاهده یوفو ، پدیده های جوّی بودند که به اشتباه به یوفو نسبت داده شده بودند. حدود ۳۵ درصد موارد مشاهده یوفو مربوط به تکنولوژی های غیرمتداول بودند که اکثر مردم عادی از آنها بی خبر هستند.

حدود ۲۰ درصد مشاهدات به دلیل عدم وجود مدارک کافی قابل بررسی دقیق نبودند. مابقی موارد در دسته یوفو قرار گرفتند. این موارد برای چندین سال مورد پژوهش و بررسی قرار گرفتند. نتیجه کلی پروژه کتاب آبی منتشر شد و اعلام شد که یوفوها هیچ خطری برای امنیت ملی ندارند اما عمدا یا سهوا این مشاهدات به سمت وحشت عمومی نشانه میروند. با تمام تلاش های صورت گرفته توسط کسانی که روی این پروژه کار میکردند آنها هرگز موفق نشدند معمای یوفو را کاملا حل کنند.