۱۲ نکته جالب در هری پاتر

۱- هر چه داستان جلوتر می رود و هری و دوستانش هورکراکس های بیشتری را از میان می برند، می توان دید که لباس های ولدمورت کمرنگ تر، چشم هایش افتاده تر و زخم های کوچکی روی پوستش ظاهر می شود، نشانه هایی که از ضعیف شدن تدریجی او خبر می دهند.😄

در اولین فیلم «هری پاتر» در یکی از سکانس ها، جایی که هری و رون از پله ها بالا می روند، نقاشی ای از آن بولین، همسر دوم هنری هشتم، پادشاه انگلیس به چشم می خورد که به اتهام جادوگری و خی***انت به پادشاه گردن زده شد. ناظر این یه جور اطلاعات عمومیه 😂اذیت نکن 😂😂

تیتراژ پایانی فیلم چهارم «هری پاتر» یک شوخی جالب در خود دارد، جایی که نوشته شده: «هیچ اژدهایی در جریان ساخت این فیلم آسیب ندیده است.» 😂😂وای

در فیلم «هری پاتر و سنگ جادو» بر روی یادگاری های مسابقه کوئیدیچ نه تنها نام پدر هری، جیمز پاتر، بلکه نام پروفسور مک گونگال هم به چشم می خورد. چه کسی فکرش را می کرد او چنین بازیکن خوبی باشد. باریکلا بلدیا 😂

بعد از تیتراژ فیلم دوم «هری پاتر»، صحنه ای هست که در آن سرنوشت پروفسور گیلدروی لاکهارت نشان داده می شود.😂 چه خود شیفته ای هم بود 😂

در آخرین فیلم «هری پاتر»، لوسیوس مالفوی با یک خالکوبی جدید بر روی گردنش نشان داده می شود. این خالکوبی شماره ای است که بعد از ورود به زندان آزکابان به عنوان زندانی به او تعلق گرفته بود.

نیکولاس فلامل که در فیلم اول «هری پاتر» صاحب سنگ جادو عنوان می شود و همسرش پرنل، در زندگی واقعی وجود داشتند و تلاش کرده بودند این سنگ را بسازند. آن ها معتقد بودند این سنگ می تواند آن ها را جاودانه کند.

فیلم «هری پاتر و جام آتش» ممکن بود نام دیگری داشته باشد و در جایی از فیلم هم اشاره ای به آن نام موقتی می شود. این نام تیتر یک روزنامه شده بود: «هری پاتر و مسابقات ترایویزارد» (Harry Potter and the Triwizard Tournament)

در فیلم چهارم «هری پاتر» در جریان مسابقات جهانی کوئیدیچ می توان دابی و وینکی، جن های خانگی را سوار بر لاما دید. از نظر من دابی زشت بود ولی گوگلی بود 😂

در فیلم چهارم «هری پاتر» در جریان مسابقات جهانی کوئیدیچ می توان دابی و وینکی، جن های خانگی را سوار بر لاما دید.

در فیلم سوم «هری پاتر» وقتی هرماینی یکباره در کلاس ظاهر می شود، می توان گردنبند زمان برگردان او را دور گردنش دید که در صحنه ی بعدی آن را پنهان می کند.

در سکانس پایانی آخرین فیلم «هری پاتر»، زخم پیشانی هری به میزان چشمگیری کمرنگ شده و به سختی دیده می شود. این نکته اشاره ای به جمله ی پایانی آخرین کتاب «هری پاتر» است: «در تمام این ۱۹ سال این زخم برای هری دردناک نبود. همه چیز خوب شده بود.»