رمانتیسم!

رمانتیک گرایی یا رومانتیسم یا رمانتی سیسم یا رمانتی سیزم.. جنبشی هنری،ادبی و فکری در سده هجدهم اروپا بود..که در سال ۱۸۰۰تا۱۸۵۰ به اوج خود رسید... مشخصه اصلی رومانتیسم،تاکید بر احساس و فردگرایی و ستایش گذشته و طبیعت بود..

شکل گیری این جنبش تا حد زیادی واکنش به انقلاب سنعتی،هنجار های سیا،سی و اجتماعی در عصر روشنگری و توجیه عقلانی طبیعت..بر اساس علم بود.

این جنبش بیش از همه در قالب هنر های تجسمی،موسیقی،ادبیات است..اما بر تاریخ نگاری،آموزش،شطرنج،علوم اجتماعی و علوم طبیعی تاثیر همه‌ی گذاشت..

جنبش رومانتیسم،احساسات شدید را منبعی اصیل برای تجربه زیبایی میدانست..و بر احساساتی مثل ترس،وحشت حیرت تمرکز کامل داشت..به خصوص در مواجه با زیبایی طبیعت..

رومانتیسم ارزش زیادی به دستاوردهای《قهرمانانه》افراد و هنرمندان میداد و این دستاورد هارا مایه ارتقای کیفیت جامعه بود رومانتیسم همچنین تخیل فردی را مرجعی انتقادی میدانست که از مفاهیم کلاسیک قالب هنر رها می‌شود و فرا تر میرود..

در نیمه دوم سده نوزدهم، رئالیسم..به عنوان قطب مخالف رمانتیسم مطرح شد..