چشم‌ها فریاد می‌زنند آنچه را که لب‌ها توان بیانش ندارند..

اصلا هر چیزی، برای تمام شدن شروع می‌شود..

دوست داشتم کسی جایی منتظرم باشد..

باید بدانی که وسط بوی گوگرد و باروت، در این روزها که همه‌ی راه‌ها بسته است و نمی‌توانم صدایت را بشنوم یا چیزی برایت بفرستم، در این جنگ که نفس‌های آخرش را می‌کشد، هر لحظه به یاد تو بودم. این فقط یک جنگ نیست رز. این تقابل به تمام معنای خیر و شر است. دوستان‌ ما بیهوده کشته نشده‌اند و من بیهوده از تو دور نیستم... -نامه‌ ای از سربازان جنگ‌‌جهانی دوم

-واحه‌ای در لحظه، سهراب سپهری-

سخنی نیست.

همیشه ناتمام مانده ام..

"دختری که در اعماق دریا افتاد؛ آکسی اوه"

بودنت رنگین کمان است و حضورت بوی خاک باران خورده می‌دهد اما نبودنت.. وقتی تو نیستی دلم می‌خواهد سرم را به دیوار بکوبم. دلم می‌خواهد خواب بمانم، مگر برای لحظه‌ای روی شیرینت را در خواب‌های تلخم ببینم..

خیال خال تو..

سخنی نیست..

گله‌ای نیست..

من به روایت متن:

این کتاب و فیلمش>>>>>>>>>>>

واقعا میخوام.

سلام ژنرال، این منم، شکست خورده و افتاده غرق در خون. چشمانم نایی برای باز ماندن ندارند و خون زیادی را از دست داده ام، ثانیه های مرگ خود را می‌شمارم و دچار فراموشی شده ام. اما هنوز تو و چشمان شکارچی ات را به خاطر دارم، فقط تو... -نامه ی بجا مانده از یک سرباز آلمانی، جنگ جهانی دوم؛ ۱۹۴۵-

بگذریم؛ به هر حال او... خب او خودش است و من دلم خیلی خیلی برایش تنگ شده‌است. بدون او احساس پوچی می‌کنم. امشب، مهتاب خیلی زیباست اما من غمگینم. چون او اینجا نیست که مهتاب را ببیند.. -جودی آبوت؛ جین وبستر-