حجله‌های رنگی، لباس‌های جنگی، قبرهای قطار با روکش‌های سنگی آژیر خطر یعنی روی سطح امن نیست من تو بغلتم میدویی زیرزمین تاریکی و ترس،با اون نور شمع،وضعیت سفید،بازم میشیم جمع

تا بحال بهت گفتم چه قد زیبایی؟ دستت لای موهام می‌خونی لالایی دلم درد می‌کنه، میگی خوب می‌شی الهی، هم می‌زنی با دست دیگه‌ات نباتو توی چایی

بگذریم، یارم رو چونه‌اش خال داره، محو نگا‌هشم، محو چشاشم انحنای لباشم

جوون ها زمان دزده جون جوونی رو میدزده.. من و من من و تو تکامل نقطه این شعر از دفتر پنجره خودمه که اگر دوست داشته باشید باقیش رو هم براتون میذارم