شعر هايي كه احساس خوب به همراه داره ...

به چه زیبا بود باران! بس گوارا بود باران! می‌شنیدم اندر این گوهر فشانی راز های جاودانی... پند های آسمانی...

اشتیاقی که به دیدن تو دارد دل من؛ دل من داند و من دانم و دل داند و من..:)!

آمدی درخواب من دیشب چه کاری داشتی ای عجب از این طرفها هم گذاری داشتی راه را گم کرده بودی نیمه شب شاید عزیز یا که شاید با دل تنگم قراری داشتی مهربانی هم بلد بودی عجب نامهربان بعد عمری یادت افتاده که یاری داشتی سر به زیرانداختی و گفتی آهسته سلام لب فروبستی نگاه شرمساری داشتی خواستم چیزی بگویم گریه بغضم را شکست نه نگفتم سالها چشم انتظاری داشتی با نوازش می کشیدی آه و می گفتی ببخش سربه دوشم هق هق بی اختیاری داشتی وقت رفتن بغض کردی خیره ماندی سوی من شاید از دیوانه ی خود انتظاری داشتی

بنی آدم عضای یک پیکرند...

آنگاه که غرور کسی را له میکنی آنگاه که کاخ آرزو های کسی را ویران میکنی آنگاه که شمع امید کسی را خاموش میکنی آنگاه که بنده ای را نادیده می انگاری آنگاه که حتی گوشت را میگیری تا صدای خرد شدن غرورش را نشنوی آنگاه که خدا را میبینی اما بنده اش را نه،میخواهم بدانم،دست هایت را به سوی کدام آسمان میگیری تا برای خوشبختی خودت دعا کنی!(سهراب سپهری)

خوبرویان جهان ، رحم ندارد دلشان باید از جان گذری اگر شوی عاشقشان روز اول که سرشتند گل پیکرشان... سنگی اندر گلشان بود ، همان شد دلشان

گل سرخم چرا پژمرده حالی بیا قسمت کنیم دردی که داریم بیا قسمت کنیم بیشتر به من ده که تو کوچک دلی طاقت نداری یا گرچه در چشم خلایق خسته و کم طاقتیم خلوتی داریم و حالی خوش که با آن راحتیم

گر هیچ نشانی نیست اندر وادی بسیار امید هاست در نومیدی

به حباب نگران لب یک رود قسم و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت غصه هم می‌گذرد زندگی ذره کاهیست که کوهش کردیم

از دی که گذشت، هیچ از او یاد مکن🌱 فردا که نیامده ست، فریاد مکن🌱 برنامده و گذشته، بنیاد مکن🌱 حالی خوش باش و عمر بر باد مکن🌱

ای توبه‌ام شکسته از تو کجا گریزم ای در دلم نشسته از تو کجا گریزم 'ای نور هر دو دیده بی‌تو چگونه بینم' وی گردنم ببسته از تو کجا گریزم ای شش جهت ز نورت چون آینه‌ست شش رو وی روی تو خجسته از تو کجا گریزم دل بود از تو خسته جان بود از تو رسته جان نیز گشت خسته از تو کجا گریزم _مولانا