زندگی از اون جایی غمگین شد که....

زندگی از اون جایی غمگین شد که چشم هام رو باز کردم و دیدم ایران از چی به چی تبدیل شد،😭

زندگی از جایی غمین شد که..... نوجوان شدم

زندگی از اونجایی غمگین شد که دیگه از مرحله کودکی رد شدم

زندگی اونجای غمگین شد که بزرگ شدیم

زندگی از اونجایی غمگین شد که... .. به علایق هم احترام نزاشتیم ـ.. درویی و دروغ گویی ... تستای اطلاعات عمومی تو تستچی لایک بیش از حد کمی میگیره

تو تشت قرمزه مامان بزرگم جا نشدم☹

زندگی از اونجایی غمگین شد که فهمیدیم هدفامون چیزی جز یه رویای زیبا نبودند🥲

زندگی ازونجایی غمگین شد که فهمیدم مدرسه وجود داره

زندگی از اونجایی غمگین شد که فهمیدم بزرگ شدن بر خلاف تصورات بچگی که خیلیا مون فکر می کردم خوبه خوب نیست و دیگه داشتم بزرگ می شدم

افسردگی گرفتم

گفتم اینجا خالی نباشه

وقتی بهم گفت داره میره فقط تو چشاش نگاه کردم و بغض تو گلوم حتی نذاشت خداحافظی کنم

زندگی از اون جایی غمگین شد که فهمیدم باید برای دیگران زندگی کنم(•_•)

از اونجایی غمگین شد که کرونا شروع شد دقت کردین؟ کم کم دوستیا ضعیف شدن درسا افت کردن سال های مهم هدر رفتن همه چی عوض شد چشممونو باز کردیم و دیدیم هیچی بعدش شبیه قبلا نشد و وقتی که فهمیدیم دیگه بچه نیستیم(خودم هر شب یاد خاطراتم میوفتم و گریم میگیره زمان زود گذشت خیلی زود)

از وقتی مدرسه درست شد/خواب ناکافی داشتم

زندگی از اونجایی غمگین شد که کرونا اومد...☠

زندگی اون جایی غمگین شد که تصمیم گرفتم خوشحال باشم💔🥀🩹

زندگی از اونجایی غمگین شد که انسانیت بر باد رفت...

از اونجایی که با ذوق بهش گفتم دلم برات تنگ شده بود ولی اون منو یادش نبود💔🙂

از زمانی که بزرگ شدم مسئولیت های زیاد درد و غم های خیلی زیاد و جدا شدن مامان و بابام:(

از اونجایی شروع شد که اتفاقاتی که لایقش نبودم سر افتادم🙃

زندگی از اونجایی غمگین شد که ( مونبین، سولی،...) رو از دست دادیم زندگی از اونجایی غمگین شد که زن زندگی آزادی شروع شد و ایران از این رو به اون رو شد🥲

افسردگی گرفتم

از اونجایی غمگین شد که فردا ی شبی که کلی گریه کردم با لبخند بیدار شدم

از اونجایی که بزرگ شدیم قضاوت شدیم و تحقیر شدیم از اونجایی که نتونستیم خودمون باشیم

از واقعیت با خبر شدم.