زندگی نامه فردوسی

«ابومحمّد مُشرف‌الدین مُصلِح بن عبدالله بن مشرّف»، نامِ کاملِ شاعر شهیر ایرانی، سعدی شیرازی، می‌باشد. همان شخصی که نویسنده و شاعر کتاب های پرافتخار بوستان و گلستان است و هم‌اکنون مقبره‌ی دیدنی‌اش در سعدیه‌ی شیراز واقع شده است. در ادامه، برای مرور زندگینامه سعدی و تاثیرات وی بر ادبیات پارسی، مطالبی را آورده‌ایم که دانستن آنها خالی از لطف نیست

سعدی زمانی که در مدرسه بغداد به تحصیل مشغول بود، تحت تعلیم اساتید به‌نام و مهمی قرار گرفت و از بسیاری از آنها تاثیر پذیرفت. «ابن جوزی» و «سهروردی» از جمله‌ی این استادان بزرگ بودند

احتمالا می‌دانید که سعدی شیرازی، ملقب به «شیخ الاجل»، شاعر قرن هفتم هجری است. همین قدیمی بودن نیز سبب شده است تا اطلاعات بسیار اندک و محدودی از بخش‌های گوناگون زندگینامه وی در دسترس باشد. به عقیده بسیاری از شرق شناسان، سعدی در سال 606 هجری به دنیا آمده و در سال 620 به مدرسه نظامیه بغداد رفت و در آنجا تحصیل کرد. این مدرسه به دستور خواجه نظام الملک طوسی تاسیس شده بود، و در آن به دانشجویان و طلاب، دروس فلسفه، نجوم، طب، فقه و… را آموزش می‌دادند

طبق اندک اسناد به دست آمده، سعدی در سال 655 هجری به شیراز بازگشت و ضمن برقراری ارتباط خوب با حاکم آن دوران، توانست به دربار راه پیدا کند که این مسئله پیشرفت خوبی برای یک شاعر در آن دوران به حساب می‌آمد. سعدی در زمان خدمت در دربار، به تدوین دیوان و رساله خود پرداخت و بخشی از آن را تکمیل نمود

در برخی روایات آمده است که سعدی، خواهرزاده «قطب‌الدین شیرازی»، فیلسوف و دانشمند ایرانی است

اگر به بوستان و مستندات به دست آمده از آن اشراف داشته باشید، متوجه می‌شوید که سعدی در بازگشت از سفر خود، «سخن‌های شیرین‌تر از قند» را به عنوان سوغاتی به شیراز آورد؛ بنابراین کتاب بوستان سعدی در سال 655 نگاشته و پس از آن به حاکم شیراز تقدیم شد

خدمات سعدی به زبان فارسی در وصف سعدی شیرازی، می‌توان گفت که در جرگه افرادی است که در به حفظ و گسترش زبان و ادبیات فارسی کمک های بسیاری کرده‌اند. این کمک‌ها و خدمات آن‌چنان ارزنده و وسیع بوده‌اند که هنوز پس از گذشت قرن‌ها، کسی به هم‌ترازی و همانندی وی نرسیده است. به عقیده بسیاری از صاحب‌نظران این حوزه، بخش عمده‌ای از زبانی که امروز در میان ایرانیان رواج دارد، مدیون و مرهون خدمات و سروده‌های استاد سخن، سعدی شیراز، است. در حقیقت یکی از کسانی که زبان و ادبیات فارسی را پس از حمله و تسلط اعراب بر ایران و خیانت برخی از افراد ایرانی‌نما، حفظ و احیا کرد، سعدی شیرازی بود

آرامگاه سعدی در سعدیه شیراز شعر و نثر سعدی در به وجود آمدن ضرب المثل اشعار سعدی و همچنین برخی از روایات منثور وی، به صورت ضرب المثل در میان عوام و در گفتگوهای عامیانه مردم رواج دارد. این ضرب المثل‌ها نیز به نوبه خود، در احیای زبان فارسی و حفظ آن نقش پررنگی را ایفا کردند. در ادامه به برخی این مثل‌های شیرین و نغز اشاره نموده‌ایم: عاقبت گرگ زاده گرگ شود / گرچه با آدمی بزرگ شودقدر عافیت کسی داند که به مصیبتی گرفتار آید.بنی آدم اعضای یک پیکرند/ که در آفرینش ز یک گوهرندچو عضوی به درد آورد روزگار/ دگر عضو ها را نماند قرارتو کز محنت دیگران بی غمی/ نشاید که نامت نهند آدمیآن را که حساب پاک است، از محاسبت چه باک است.مخاطبان شعر سعدی «مخاطب» به عنوان دریافت کننده پیام و شخصی که نویسنده، مطالب را برای آموزش به او نگاشته است، یکی از ارکان مهم پروسه‌ی پیامرسانی است. در مسئله شعر سعدی، طیف مخاطبین گسترده است. چراکه وی موضوعات متنوعی را در آثار خود گنجانیده و از این نظر برای تمامی اقشار جامعه و سنین گوناگون، پندهایی آموزنده و اشعاری نغز در چنته دارد؛ به عبارت دیگر هیچکسی نیست که برای لذت بردن از شعر، به سراغ لیست کتاب های سعدی شیرازی برود، و دست خالی و سرخورده بازگردد

در باب تاریخ وفات سعدی نظرات متفاوتی وجود دارد؛ ولی قابل اعتمادترین تحقیقات در این مورد مربوط به تحقیقات «سعید نفیسی» است که می‌گوید سعدی در 27 ذی‌حجه‌ی سال 690 درگذشته است.

بچه ها درمورد چی تحقیق کنم تو کامنتا بگین🐣🌤