فک می کنی کسی دوسِت نداره ؟

شاید تو هم مثل خیلی از نوجوونا احساس دور افتادگی از جمع، دوست نداشته شدن توسط اطرافیان یا چیزی تو این مایه ها بکنی یا فکر کنی کسی نیست که از ته دل دوسِت داشته باشه منم مدت زیادی اینطور بودم اما تغییر کردم..

این موضوع رو به یاد داشته باش که هرکسی توی این دنیا به فکر منافع خودشه.. حتی اون کسی که میگه من اینطوری نیستم هم باز به فکر خودشه چون انسان به صورت غریزی به فکر آرامش خودشه و تنها یک انسان بالغ که انسانیت رو هم بلده میتونه به فکر همنوعانش باشه که چنین انسان هایی در دنیا خیلی کم پیدا میشن

این رو بدون که بدون وجود تو این دنیا، دنیا نیست و وجود تو قطعا برای کائنات مفیده.. خدا هبچ موجودی رو بی هدف خلق نکرده، حتی اون پشه ای که تو فکر می‌کنی هیچ فایده‌ای نداره باز برای دنیا مفیده. پس چطور یک انسان مثل تو از این اهمیت برخوردار نباشه؟؟ ضمنا این دیگران نیستن که با وجودشون به ما ارزش میدن بلکه این خود ماییم که ارزشمندیم. هر انسانی منحصر به فرده

اینکه دیگران دوستمون ندارن(به ظاهر) مهم نیست و قرار نیست همه مارو دوست داشته باشن. خودت باش و به خودت افتخار کن . تو یک انسانی و مثل همه ی انسان ها حق انسانیت و دوست داشتن و دوست داشته شدن رو داری و مطمئن باش به هر کجای این دنیا بری کسانی از صمیم قلب تورو دوست خواهند داشت و کسانی هم پیدا میشن که ازت متنفرن تا حدی آرزوی مرگت رو بکنن. شاید دوستداران خودت رو نبینی ولی خدایی که از شدت محبتش به تو، تورو آفرید.. داره اون بالا تورو میبینه و حواسش قطعا بهت هست..:))