من تنهام!

حرف های که الان میگم واقعیت هستن.... روی صندلی کنار میز مطالعه نشستم... گوشیم داره به کندی شارژ می شه.... باتریش ضعیفه یا زمان کند میگذره نمی دونم... فقط می دونم من در این روز زیبا با هوای خنک بیرون آنجا دارم براتون تست می نویسم.... خانوادم همشون یه کار های کی کنند! مامانم آشپزی می کنه.... بابم اصلا خونه نیست! خواهر برادرام که..... همه خوشحال تو کوچه دارن به آسمان و صدای خدا گوش میدن(اذان)...... پفففففففممممم......دارم دیونه میشم!!!

هوص چند تا دوست و یه گدان و چند شاخه گل کردم..... می خواهم بخوابم ولی خوابم نمی بره.... می خواهم برم بیرون ولی مامانم رو زیادی حساسه... و اجازه نمیده..... خوبه؟! خیلی عالیه:/من بین همه اعضا خانوداه دارم تلاش می کنم خوشحال باشم ولی نمشه:/

مامانم داره صدام می کنه..... بله:/ یهو از جام میپرم یه صدای شبهه بنگگگگ میاد..... آها... یادم رفته بود امروز دنیا قشنگ مشه ولی من هنوزم تنهام.. امروز خدا برای همه آواز می خونه در حالی که من نمی تونم چیزی بشنوم..... مامان داره بهترین غذا رو درست می کنه.... در حالی که من گرسنه نیستم..... بابا داره بیرون برنامه سفر می چینه درحالی که من هیجان زده نیستم.... خواهرام دارن زندگی رو با چشم های خوش بینشون تغییر می‌دهند.... در حالی که من هنوز تنها به پنجره نگا می کنم و حسرت آب و هوای اون بیرون رو می خورم!

همه این ها همین امروز اتفاق افتاده بودنند برای چه کسی؟؟؟؟ برای من! از خانوادم دوری می کنم.... و بعد ازم می پرسن چرا ازشون دوری میکنم.... چرا نصف راز ها مو روبه روی اینه میگم.... چرا بدون اینکه از کسی در مورد داستان هام نظر بخواهم آن ها رو اینجا اونجا می نویسم.... چرا..... 😐🥺💔😬 امیدوارم کسی شبیه من در این دنیا وجود نداشته باشه.... 🙄🥺💛💖