لایلا دختر آزگاردی p(15)

🌌۲۰۱۲،مقر سازمان شیلد،محل آزمایشات روی تسراکت🌌هر چیزی هم هست قطعا از این طرف نیست. نیک فیوری رئیس یک چشم سازمان شیلد نگاهی به مامور هاکای کرد و ابرو بالا انداخت:منظورت چیه که از ابن طرف نیست؟ مامور هاکای با صدایی که کمی رگه های تعجب داشت جواب داد:خب این یه در به سمت دیگه فضاست؛هر در از دو طرف باز میشه. انگار که تسراکت منتظر این حرف بود همون لحظه رو برای باز شدن از طرف دیگه رو انتخاب کرد. نور آبی خیره کننده ای از تسراکت بیرون زد که ناگهان متوقف شد و جای نقطه توقف یه دروازه بود. درست شبیه پورتالای فیلمای علمی تخیلی بود دایره ای ، متحرک و درخشان. نیک فیوری،مامور هاکای و پروفسور سلویگ با تعجب به چیزی خیره شدن که از پورتال بیرون اومد...یه دختر...🌌

🌌اگر خنگ بودی شاید در نگاه اول فکر می کردی دختری معمولی است اما خب او حتی در نگاه اول هم معمولی نبود. اول قیافه اش را تشریح میکنم چون شاید یه کم از شوک توضیحات بعد بکاهد. او صورتی تقریبا گرد و کمی لاغر داشت دماغ کوچک و همین طور چشم های بزرگ...بزرگ و به رنگ آبی یخی. مو ها و ابرو هایش بنفش بود. در واقع نمی شد گفت بنفش چون رنگ مو ها و ابرو هایش در واقع مانند جنگی بین آبی و قرمز بود که در برخی نقاط بنفش به نظر میرسید. مدل مو های جالبی داشت که البته این هم بستگی به دیدگاه دارد. بخش از کنار سرش را تقریبا تراشیده بود و بقیه مو ها را کاملا به طرف دیگر داده بود و برخی بخش هایش جلوی ورتش افتاده بود. سنش تقریبا اطراف ۱۸ یا شاید هم ۲۰ به ننظر می رسید. حالا نوبت ظاهر است. او لباشی عجیب داشت مانند یه لباس سرهمی بود اما سرهمی ای از دل فضا که حرفی کاملا بر پایه حقیقت است. سر همی هم با کل وجودش ست بود آبی پر رنگی بود که در سراسرش خط های در هم تنیده‌ای که قرمز کمرنگ بودند وجود داشت،تنها چیزی که مانند او سرخابی سرخابی نبود عصایی بود که در دست داشت...عجیب بود. کاملا صلایی و با بخش های کوچکی نقره ای که تقریبا در بالا و نزدیک نوک کاملا تیزش سنگی آبی و درخشان وجود داشت که ادم را یاد تسراکت می انداخت. انگار کل عصا برای محافظت از سنگی که در مرکز ان قرار داشت ساخته شده بود. خب دیگه توصیف بسه بهتری بریم سراغ ادامه داستان🌌

🌌دختر سرش را بالا آورد. چشم های گود افتادگی های عمیقی داشتند و لبخندی مجنون داشت. اول به خودش و اطراف و بعد به عصا نگاه کرد و صورت حالت گیجی به خود گرفت و ان لبخند جنون آمیز را از صورتش برد. طوی بود انگار نمی دانست کیست و انجا چه می کند. نگاهی به تفنگ هایی که به سمتش نشانه گرفته شده بود کرد و عصا را با شدت به سمت انها گرفت و اشعه آبی از آن بیرون زد و انها به اطراف پرتاب کرد. نگاهی به تک تک افراد کرد و گفت : واو...پس اینجا شیلده ؟ نمی دنم از اون زمانی که من میشناختمش تغییر زیادی کرده یا نه ؟ هنوزم دختر بچه های بدبختو دنبال میکنید یا الان یکم بهتر شدین ؟ سپس خندید. نیک فیوری نمی دانست چطور و چرا اما لرزی ای بر اندامش افتاد. داستان هایی درباره شیلد شمیده بود که به اوایل تاسیس مربوط بودند. داستان هایی که حتی فکر بهشون هم فیوری رو عذاب میداد. اینکه شیلد چطور تمام نشانه های ماوراءلطبیعه رو دنبال میکرد مهم نبود از سمت انسان های بالغ باشه یا مقامات یا حتی بچه های کوچک. این دختر چطور درباره اون دوره می دونست ؟ چون به محض ریاست رئیس قبلی شیلد تمام مدارک اون دوره از بین برده شد و حتی فیوری هم در حد شایعات بازنشستگان شیلد از آن ها اطلاع داشت...مگر اینکه اون دختر خودش یکی از همون نشانه های ماوراءالطبیعه بود. فیوری ایستاد و گفت : خودتو معرفی کن و بگو دقیقا اینجا چی کار میکنی تا افراد من بهت حمله نکنن. دختر خندید و گفت : با اینکه افراد پیزوری تو نمی تونن آسیبی به من بزنن بهت لطف مبکنم و بهت میگم. من لایلا هستم،خوشبختم. و بعد دوباره خندید. همان خنده جنون آمیز🌌

🌌میدونی جناب چشم بندی من فقط اینجام تا اون مکعب آبی جذابو ببرم و بعد یکم تو نیویورک شلوغ کنم. در واقع روی زمین خیلی کاری ندارم. فقط میخوام حسابمو با اون بالایی ها صاف کنم و این کوچولو ها هم قراره کمکم کنن. همون طور که لایلا داشت این حرف ها رو میگفت به سمت سلویگ رفتو نوک اون عصا رو به سینه سلویگ زد. چشم های سلویگ کاملا سیاه شد و بعد دوباره به حالت عادی برگشت اما دیگه نه به اون رنگ سابق بلکه به رنگ آبی یخی که کمی شبیه چشم های دختر بود. حالا دختر به سمت مامور هاکای رفت که مثل بقیه افراد در حالت اماده باش برای حمله بود. گفت : بهتره حمله نکنی کلینت چون میدونی دلم نمی خواد یه دختر کوچولو رو از برگشت باباش ناامید کنم. مامور بارتون در حالی که لرزه به اندامش افتاده بود تسلیم شد و فقط به این فکر میکرد که این دختر چجوری درباره خانواده اش میدونه. لایلا همون کاری که با سلویگ کرد رو روی بارتون پیاده کرد و اونم با چشم های آبی یخیش پشت لایلا وایساد. لایلا گفت : خب چشمبندی از اونجایی که مارولت اینجا نیست پس کار خیلی آسونه. بارتون به اون چشمبندی شلیک کن و بعد تسراکتو که فکر میکرد میتونه ازم قایمش کنه ازش بگیر. و به همراه سلویگ راه بیفت چون نمی خوام زیر آوار یه مقر جاسوسی در حال ریزش بمونم🌌

خب بچه ها اینم از شروع بخش سه که خیلی منتظرش بودم مرسی که خوندین و اگه این تستو توی تازه هاتون ندیدین یه دور انفالوم کنید و بعد دوباره فالوم کنید درست میشه. مرسی که خوندین🤗 ممنونم از ناظر برای رد و شخصی نکردن🙏🏻

بای بای 🍓