گوزن ها

گوزن از حیوانات گیاهخوار با ظاهری زیبا و حرکات چابک است که با تکامل طی میلیون ها سال گذشته توانسته با شرایط سخت محیط پیرامون خود سازگار شود. این حیوان آرام و نجیب به دلیل شاخ های زیبا، ظراوت و سرعت عمل در شرایط استرس زا و توانایی منحصر به فردش در هضم پوشش های گیاهی متنوع شناخته شده است.

بسیاری از افراد بر این باور هستند که خانواده گوزنیان تنها شامل گوزن دم سفید، مرال، استر آهو، پاپیتی، گوزن شمالی و موس می باشد اما این خانواده در بسیار بزرگ تر از چیزی است که تصور می شود. دانشمندان در مورد تعداد دقیق گونه ها با هم اختلاف نظر دارند اما بسیاری از آن ها معتقدند حداقل 40 گونه وجود دارد که هر یک به نوبه خود منحصر به فرد است، برخی منابع این تعداد را بیش از 50 گونه دانسته اند.

شاخ گوزن ترکیبی از استخوان ساده، پوشش پوستی و عروق خونی است که به شاخ کمک می کنند تا به رشد کافی برسد. رشد کامل شاخ ها چند ماه طول می کشد و پس از آن این پوشش مخملی نیز از بین می رود.

گوزن یک حیوان گیاهخوار است و رژیم غذایی اش شامل طیف گسترده ای از گیاهان از جمله برگ ها، چمن ها، گل ها و میوه ها می باشد. این حیوان به خانواده نشخوار کنندگان تعلق دارد و با معده چهار قسمتی خود می تواند گیاهان را تخمیر و تجزیه کند. هر بخش از معده گوزن میکروب های مختلفی دارد که بهبود هضم او کمک می کنند.

گوزن منبع غذایی مهم برای بسیاری از شکارچیان طبیعی از جمله خرس ها، جگوار، ببرها، سیاه گوش، کایوت، گرگ ها و شکارچیان بزرگ است. پرندگان و پستانداران کوچک نیز ممکن است از لاشه گوزن تغذیه کنند. گوزن های تنها به خصوص آن هایی که سن زیادی ندارند بیشتر در معرض شکار شدن قرار دارند. جالب است بدانید گوزن ها چندان هم در برابر شکارچیان وحشی بی دفاع نیستند اما اگر بحث انتخاب باشد معمولا فرار را به مبارزه ترجیح می دهند.

گوزن می تواند تا 12 سال در طبیعت وحش زندگی کند اما تهدیدهای مختلف همچون شکارچیان طبیعی، شکار توسط انسان و برخورد با وسایل نقلیه طول عمرش را به شدت کاهش داده است تا جایی که بسیاری از گوزن ها معمولا بیش از 5 سال زنده نمی مانند.