رمان حاكم پارت 1 .

لطفا اول از همه بالا رو بخونيد . علامت خودم = ( * ) * موزيكي كه پلي كرده بودم تو سرم اكو مي شد و باعث آرامش روحم بود البته شايد هم بيت آرومش باعث مي شد راحت تر به قيافه هايي كه قرار بود ببينم فكر كنم و لذت ببرم . چشمام رو باز كردم و از پنجره ي كوچك جت شخصي ام به آسمان باراني و تميز كره نگاه كردم . آخرين باري كه از اين آسمان به مقصد آمريكا رفتم هم همين جوري باران مي باريد . با تكاني كه بهم داده شد به خودم اومدم و به اوپا نگاه كردم . يك برادر ، دوست و دستياري كه هميشه بهترين است و ايمان دارم همه به يك نفر مثل اون در زندگيشان نياز دارند . اوپا : ( رسيديم ، وقت پياده شدنه . آماده اي ؟ ) * با اين كه دقيق نميدانستم منظورش آماده بودنم براي پياده شدن يا رو به رو شدن با اعضاي خانواده است ولي جواب هر دو نوع سوال را با يك كلمه دادم : ( آره ) بعد هم نيشخند مخصوص خودم وا زدم و قيافه ها را در ذهنم تجسم كردم . اصلا مي دانيد ( همه ي قشنگي برگشت پس از اين همه سال به خانه بي خبري بقيه است . ) بعد از پياده شدن و انجام كار هاي لازم از در پشتي فرودگاه خارج و سوار ماشين شديم .

( در ماشین ) * سوار ماشین شدیم و به سمت عمارت کانگ حرکت کردیم . تنها چیزی که مثل قبل بود درگیری و مشغول بودن مردم کره بود . اوه راستی خودم و معرفی نکردم البته من و میشناسید اسمم کانگ مین سو است . خب قرار نبود با دو تا مدرک به کره برگردم اون هم مدرک رشته هایی که بهشون علاقه ای ندارم ولی بعد از اون شب همه چیز عوض شد . اوپا : ( همه چيز آماده است . دستور چيه ؟ ) * از صندلي كنار راننده بهش نگاه كردم و گفتم : ( شروع كن ) با تماسي كه گرفت كل اخبار كره يك خبر را اعلام كردند : (( كوچك ترين نوه خاندان كانگ كه از فرزند سوم و فوت شده ي رئيس كانگ است بعد از ١٢ سال به كره برگشت . )) به هم نگاه كرديم و لبخند زديم . نزديك خانه بوديم كه كافه ي دوران نوجوانيم را ديدم. * : ( اوپا نگه دار و وايستا تا بيام . ) بعد از ايستادن ماشين پياده شدم و به سمت كافه حركت كردم .

* وارد كافه شدم و به فضاي دست نخوردش نگاه كردم . عجيب دلم تنگ شده بود براي بوي مخلوط شده ي قهوه و دارچين . به سمت باريستا ي مورد علاقه ي زندگيم حركت كردم . * ( ببخشيد دو تا اسپرسو مي خواستم ، مي خوام ببرم ) كمي مكث كرد ولي بعد با بهت و تعجب به سمتم برگشت ماني : ( مي مين سو !؟ ، واقعا خودتي !؟؟ ) * ( مگه اخبار و نديدي ؟؟ برگشتم جادوگر كافه ) از پشت پيشخان به سمتم آمد و بقلم كرد . دل من هم برايش تنگ شده بود . خبر هاي اصلي كره را او بهم ميداد . او هم دو رگه بود پدرش ايراني و مادرش كره اي و از بخت من دكتر خانوادگى خاندان كانگ بود و رابطه ي دوستانه اي با پدربزرگم داشت . براي همين ماني راحت همه چيز را ميدانست و به گوشم مي رسوند . او راه والدينش را ادامه نداده بود و برعكس عكاسي خوانده بود و به رويايش رسيده بود ، كلاس هاي قهوه و آشپزي رفته بود و كافه زده بود . در واقع كافه اي را خريده بود كه زماني محل ديدار هاي خودمان بود . بعد از چند دقيقه صحبت و آماده شدن قهوه ها با خنده از هم خداحافظي كرديم و ازش قول گرفتم فردا شب در خانه اش براي من و اوپا از آن غذا هاي جادوييش درست كند.

( كافه ماني ) اسم كافه : بهترين لحظه به كره اي : ( 최고의 순간 )

از كافه خارج شدم و بدون توجه به هفت پسر مقابلم كه تازه وارد كافه شده بودن به سمت ماشين رفتم . * : ( اوپا بيا بخور و حالش و ببر فردا هم خودمون و خونه ي ماني دعوت كردم. چطوره ؟؟ ) خنديد و گفت : اوپا : ( خيلي هم عالي . بايدم شام بده ، اصلا كي بهتر از ما براي مهمون بودن . ) * : ( بزن بريم تا دير نشده حتما تا الان آماده شدن براي ورود عزرائلشون) ( نماي ديگه ي كافه )

جي كي : ( به پاتوق هميشگيمون رفتيم تا هم استراحت كنيم و هم هوايي تازه كنيم . براي آلبوم جديدمون داشتيم آماده ميشديم و چون به گرمي و مراسم بيلبورد خورد خيلي خسته ايم و سخت داريم كار ميكنيم . تا وارد كافه شديم ديديم ماني با يك دختر خوشتيپ داره حرف ميزنه و بعد از مشخص كردن قرار فردا شبشون دختر بدون توجه به ما از كافه بيرون زد . ولي عجب قيافه ي خوشگلي داشت . يعني عمل كرده بود . خيلي غير واقعي ولي واقعي و طبيعي بود . ( فكر كنم رد دادم آخه غير واقعي ولي واقعي ديگه چه چرتيه !!؟؟ ) بعد از رفتن دختر از كافه به سمت جاي هميشگيمون رفتيم و منتظر سفارش هاي هميشگيمون شديم . ماني با سيني مخصوص اومد و سلام كرد . كوك : ( ماني اين دختره كي بود ؟؟ خيلي صميمي بودي باهاش ، تا حالا نديدم با دختري اين جوري صميمي باشي !! ) اعضا حرفم و تاييد كردن و بعد جيمين هيونگ با خنده پرسيد : ( نكنه دوست دخترته ؟؟؟ ) ماني خنديد و گفت : ( چرت نگيد ، بهترين دوستمه از بچگي باهاش بزرگ شدم ولي يه ١٢ سالي آمريكا بود . ديدمش ذوق كردم ) تاييد كرديم و بهش تبريك گفتيم . نامجون : ( راستي تتوي دست راستش مثل تتوي كوك بود ! درست ديدم ؟؟ ) ماني : ( آره از اول كارتون طرفدارتون بوده ، از تتوي كوك هم خوشش اومد رفت زد . تو كنسرت آمريكا هم كه بعد گرمي داشتيد بود . ) همه تعجب كرديم و خنديديم. جين : ( پس بگو چرا انقدر خوش استايل و جذاب بود به ورد وايد هندسام رفته . حالا بايسش كيه ؟؟ البته معلومه منم ديگه . ) همه پوكر به هيونگ نگاه كرديم . منم گفتم : ( نه تتوي من و داشت پس حتما بايسش منم نه ؟؟ ) ماني خنديد و گفت : ( شرمنده هر جفتتون و نااميد مي كنم ولي اوتي سونه ، خب من برم سر كارم شما هم استراحت كنيد حتما خسته ايد . ) خنديدم و بعد از تشكر به حرف زدن و خوردن سفارش ها مشغول شديم . ( استايلم )