ملکه خبیث (۱)

تو کی هستی؟این اولین سوالی بود که بعد از چهل و هشت سال خواب بیداری کردم.یک نفر جلوم سبز شده بود.توی چشمام زل زده بود و داشت منو نگاه می کرد.دستم رو گرفته بود و داشت به من نزدیک می شد.خواستم هلش بدم ولی نمی شد.دستهام حرکت نمی کردن و من مثل جسد بیهوش شده بودم.

بلاخره حرکت کردم دستم رو دراز کردم و خنجرم را برداشتم محکم توی قلبش فرو کردم.نمی دانستم بار چندمی بود که این کار را کردم.رخت و لباس سیاهم را پوشیدم و پوست رنگ پریده ام و صافم را در آینه تماشا کردم.تاجم را روی سرم گذاشتم و به راه افتادم.من اوفیلیا ملکه خبیث قلمروه پن هستم.بهترین به نوبه خود.مثل هیولای خون خوار گاهی هم مهربان و دلسوز.هزاران نفر به دست من کشته شدن و حالا نوبت ابیگیل خواهر دوقلوی عجیب و غریبی است که دارم.

بعد از امروز صبح هوا به سرد ترین شکل ممکن شد.درحالی که من با ردای سیاه و موهایی که رویم ریخته شده بود در راهروهای تاریک و بی انتهای قصر پرسه می زدم. من ابیگیل رو زنده می خواستم.برای گرفتن جان او هر کاری می کنم.مردمم رو می کشم.مثل همین امروز که یه دیوونه اومده بود بالای تختم و می خواست منو ببوسه.

وقت مردن بود ابیگیل دیگه از دست من فرار نمی کنی.ولی......

صدای قدم ها رو شنیدم و به دیوار چسبیدم. همون موقع بود که ابیگیل رو دیدم خنجر را در دستم فشردم و ........

ابیگیل را زدم ناگهان جسم بی جان او را دیدم که روی زمین افتاد پوزخندی زدم و به راه افتادم ولی....زخم اون خوب شد بلند شد و با چشم هایی به رنگ خون و دندان ها و ناخن های شیطانی به سمت من آمد ومن دویدم همین طور دویدم و شیشه ی کوچکی از جیبم در آوردم و آن را سر کشیدم و نامریی شدم.ابیگین من را گم کرد و من با شانه ای خون آلود به طبقه بالا برگشتم.او چش شده بود؟برای اولین بار نگران ابیگیل شدم.او تبدیل به شیطان شده بود.و من حالا باید او را میکشتم.