اخرین خاطره.

یادم نیست... ان موقع لبانت سرد بودند یا من گرما'یش را حس نمیکردم... چشمان زیبا'یت دردمند نگاهم میکردنند... لایه شفافی ک جلوی دیدم را گرفته بود مانع دیدنم میشد... ولی یک چیز را خوب بخاطر دارم. لبخندت

دلیل رها کردنت بخاطر خوشحالیت بود... ولی چرا موقع رفتنم ناراحت بنظر میرسیدی... حتی غمناک دیدنت هم قلبم را از هم میپاشد... ولی بعد از هر غمی یک خوشحالی پنهان اشکار میشود...

ای زیبای من... حیف که ان موقع بیشتر از هر لحظه ای در انتظار اغوشت بودم... ان موقع دلتنگ لبان گرمت بودم تا شاید کمی از سرمای وجودم را کم کند... فکر کنم باید این حرف ها را به دفتر ارزوهایم بافزایم...

نمیدانم این چه احساسی'ست... ولی در سمت چپ سینه ام ماهیچه کوچکی که در حال تپیدن است درد خفیفی را در من ایجاد میکند... از نظر من کاملا این رخداد طبیعی'ست... وقتی انسانی قسمتی از وجودش را از دست بدهد بجز درد چیز دیگری نصیبش نمیشود...

عجیب'ست... اینکه باز دلتنگ تو میشوم عجیب'ست زیبای من... اینکه هنوز ان درد مضحک امیز ولی شیرین را احساس میکنم عجیب'ست...