داستانک غمگین :)

”پيرمردِ خسته کنار صندوق صدقات ایستاد. از جیب جلیقه‌اش اسکناسی بیرون آورد. دستش را دراز کرد طرف صندوق، چشمش به نوشته روی صندوق افتاد: «صدقه عمر را زیاد می‌کند» اسکناس را تا کرد و در جیب جلیقه‌اش گذاشت.“

”معلم با عصبانیت دفتر رو روی میز كوبید و داد زد: سارا… دخترك خودش رو جمع و جور كرد، سرش رو پایین انداخت و خودش رو تا جلوی میز معلم رسوند و با صدای لرزان گفت: بله خانوم؟ معلم تو چشمای سیاه و مظلوم دخترک خیره شد و داد زد: چند بار بگم مشقاتو تمیز بنویس و دفترت رو سیاه و پاره نكن؟ هـــا؟! فردا مادرت رو میاری مدرسه، می‌خوام در مورد بچه بی‌انضباطش باهاش صحبت كنم! دخترک چونه‌ی لرزونش رو جمع كرد… بغضش رو به زحمت قورت داد و آروم گفت: خانوم… مادرم مریضه… اما بابام گفته آخر ماه بهش حقوق می دن… اونوقت میشه مامانم رو بستری كنیم كه دیگه از گلوش خون نیاد… اونوقت میشه برای خواهرم هم شیر خشک بخریم كه شب تا صبح گریه نكنه… اونوقت قول داده اگه پولی موند، برای من هم یه دفتر بخره كه من دفترهای داداشم رو پاک نكنم و توش بنویسم… اونوقت قول می دم مشقامو… معلم صندلیش رو به سمت تخته چرخوند، مکثی کرد و گفت: بشین سارا…“

رفتم نشستم کنارش گفتم: برای چی نمیری گـُلات رو بفروشی؟ گفت: بفروشم کـه چی؟ تا دیروز می‌فروختم کـه با پولش آبجی مو ببرم پزشک، دیشب حالش بد شد و مرد. با گریه گفت: تـو می‌خواستی گل بخری؟ گفتم: بخرم کـه چی؟ تا دیروز می‌خریدم برای عشقم امروز فهمیدم باید فراموشش کنم…! اشکاشو کـه پاک کرد، یه گـل بهم داد گفت: بگیر باید از نو شروع کرد. تـو بدون عشقت… مـن بدون خواهرم…“

”از دیوانه‌ای پرسیدند: چه کسی را بیشتر دوست داری؟ دیوانه خندید و گفت: عشقم را. گفتند: عشقت کیست؟ گفت: عشقی ندارم. خندیدند و گفتند: برای عشقت حاضری چه کارها کنی؟ گفت: مانند عاقلان نمی‌شوم، نامردی نمی‌کنم، خیانت نمی‌کنم، دور نمی‌زنم، وعده سرخرمن نمی‌دهم، دروغ نمی‌گویم… دوستش خواهم داشت، تنهایش نمی‌گذارم، می‌پرستمش، بی‌وفایی نمی‌کنم، با او مهربان خواهم بود، برایش فداکاری خواهم کرد، ناراحت و نگرانش نمی‌کنم، غمخوارش می‌شوم… گفتند: ولی اگر تنهایت گذاشت، اگر دوستت نداشت، اگر نامردی کرد و بی‌وفا بود، اگر ترکت کرد چه؟ اشک بر چشمانش حلقه زد و گفت: اگر این‌گونه نبود که من دیوانه نمی‌شدم!“

وقتی گروه نجات زن جوان را زير آوار پيدا کرد، او مرده بود، اما کمک‌رسانان زير نور چراغ قوه چيز عجيبی ديدند. زن با حالتی عجيب به زمين افتاده، زانو زده و حالت بدنش زير فشار آوار کاملاً تغيير يافته بود. ناجيان تلاش می‌کردند جنازه را بيرون بياورند که گرمای موجودی ظريف را احساس کردند. چند ثانيه بعد سرپرست گروه ديوانه‌وار فرياد زد: بياييد، زود بياييد! يک بچه اين‌جاست، بچه زنده است. وقتي آوار از روی جنازه مادر کنار رفت دختر سه، چهار ماهه‌ای از زير آن بيرون کشيده شد… نوزاد کاملاً سالم و در خواب عميق بود. مردم وقتی بچه را بغل کردند، يک تلفن همراه از لباسش به زمين افتاد که روی صفحه‌ی شکسته آن اين پيام ديده می‌شد: عزيزم، اگر زنده ماندی، هيچوقت فراموش نکن که مادر با تمامی وجودش دوستت داشت…

روزی پسری حین صحبت با دختری که عاشقش بود، پرسید: چرا دوستم داری؟ واسه چی عاشقمی؟ دختر جواب داد: دلیلشو نمی‌دونم؛ اما واقعاً دوسِت دارم! ـ تو هیچ دلیلی نمی‌تونی بیاری؛ پس چطور دوسم داری؟ چطور می‌تونی بگی عاشقمی؟ ـ من جداً دلیلشو نمی‌دونم؛ اما می‌تونم بهت ثابت کنم! ـ ثابت کنی؟ نه! من می‌خوام دلیلتو بگی ـ باشه… باشه! میگم؛ چون تو باابهتی، صدات گرم و خواستنیه، همیشه بهم اهمیت میدی، دوست‌داشتنی هستی، باملاحظه هستی، بخاطر لبخندت… آن روز پسر از جواب‌های دختر راضی و قانع شد. متأسفانه، چند روز بعد، پسر تصادفی وحشتناک کرد و به حالت کما رفت. دختر نامه‌ای در کنارش گذاشت با این مضمون: عزیزم، گفتم به‌خاطر صدای گرمت عاشقت هستم؛ اما حالا که نمی‌توانی حرف بزنی، می‌توانی؟ نه! پس دیگه نمی‌توانم عاشقت بمانم! گفتم بخاطر اهمیت دادن‌ها و ملاحظه کردن‌هایت دوستت دارم؛ اما حالا که نمی‌توانی برایم آن‌طوری باشی، پس من هم نمی‌توانم دوستت داشته باشم! گفتم برای لبخندهایت عاشقت هستم؛ اما حالا نه می‌توانی بخندی و نه حرکت کنی! پس من هم نمی‌توانم عاشقت باشم! اگر عشق همیشه دلیل بخواهد، مثل آن‌چیزی که تو دوست داشتی از من بشنوی، پس الان دیگر برای من دلیلی برای عاشق تو بودن وجود ندارد! اما آیا واقعاً عشق دلیل می‌خواهد؟ نه! معلوم است که نه! پس من هنوز هم عاشق تو هستم… (نتیجه)