متن‌حق!

گاهی اوقات ک خیلی درد میکشم میشینم به کسایی که دردای بیشتری میکشن فکر میکنم نه بخاطر اینکه بگم درد خودم کم ارزشه بلکه برای اینکه به خودم بگم اون شخص تونسته انقدرشو تحمل کنه و ادامه بده پس منم باید بتونم،به خودم میگم تحمل کن دردتو و ادامه بده. به قول شمس نور از میان همین زخم ها ‌و دردها وارد می‌شود.

آدما هیچوقت از بین نمیرن، اونا تبدیل به یک آهنگ میشن و میرن تو پلی لیستت.

‏من خیلی معمولی ام ‏لباسام معمولیه ‏ماشینم معمولیه ‏خونم معمولیه ‏کارم معمولیه ‏توییتام معمولیه ‏چیزایی که دوس دارم معمولیه ‏ادمایی که دوس دارم معمولی ان ‏نمیدونم شوآف حساب میشه یا خود کم بینی ولی خودم از خودم راضی ام... ‏فقط بگم هیچ وقت واسه بقیه زندگی نکنین که هیچی از زندگیتون نمیفهمین.

نامه ای به خودم: می‌دونم. چقدر درک نشدی، چقدر نا امیدت کردن، چقدر تحمل کردی، چقدر زمان برد، چقدر اشک ریختی، چندبار بلند شدی و چقدر جنگیدی و چقدر همه‌چی سخت تر شد؛ ولی بازم ادامه بده. خسته نشو. هنوز مونده تا به جاهای خوبش برسی. لیاقتشو داری. بهت افتخار میکنم من عزیز.

باید چند روز ساکت باشم!.... حرف زدن و گفتن هرچیزی، هر لحظه بیشتر داغونم میکنه؛