Twilight ±p11 گرگ و میش

همینجا وایسا میرم لواشک و بستنی بیارم . پارلا : باش . ماکی رفت تا برا خودش بستنی و برا من لواشک بیاره به منم گفت همینجا منتظر بمونم ولی بهترین فرصت بود برای فرار پس تا ماکی نیومده دویدم هرچی میتونستم از اون منطقه و عمارت دور شدم بعد کلی دویدن خسته شدم

نفس نفس زنان ی گوشیه‌ای وایسادم انقدر دویده بودم که عمارت دیده نمیشد همینطور که داشتم نفس نفس میزدم یکی دستشو گذاشت رو دهنم و چشام سیاهی رفت و هیچی نفهمیدم

آروم آروم چشامو باز کردم دیدم ایبوکی و دای ، ماکی با یوشی با سرم وایسادن سریع بلند شدم و نشستم ماکی : پارلا تو میخواستی فرار کنی؟ . پارلا : چی من؟ عاممم ن..نه . ایبوکی : حرف نزن پارلا یکم باهات مهربون بودیم فکر کردی کی هستی .

. پارلا : من...من فقط میخواستم برم خونمون . ایبوکی : خونتون؟ خونه تو اینجاس پیش ما . پارلا : من فقط میخوام برم پیش بابام . ایبوکی : بابا؟(با خنده) بابات تورو فروخته به ما . پارلا : چی؟ ، بغضی گلومو گرفت و ممکن بود هر ثانیه منفجر بشه.