•|ابر خاکستری; 灰色云|•

درد دارد اشکی که باعثش تو باشی؛ ز*جر دارد غمی که باعثش تو باشی؛ مگر من تمام زندگی ات نبودم؟ پس چرا امروز چیزی جزدابر های خاکستری نمانده است؟:)

اسیر شده ام میان تیغ های غم:] و گلویم با خنجر بغض خراش میخورد! آتش خستگی مرا شکنجه میکند؛ اما راه فراری ندارم:)

گاهی اوقات تنها م*ر*گ درمان است:)؛ گاهی اوقات تنها م*ر*گ راه ازادیست:)! گاهی اوقات تنها م*ر*گ راه ارامش است!:) اما چه حیف که م*ر*گ را هم گم. کرده ام؛)

آن روزها... هروقت موهایت را باز میکردی... باد وزیدن میگرفت:) این خشکسالی بی دلیل نیست! باد دلباخته بود و تو.. موهایت را کوتاه کردی!