'•رز سیـاه; 黑玫瑰•'

کاش میشد ماشینی اختراع کرد که بارها و بارها به ان زمان که در اغوش داشتمش بر میگشتم(:!

رز قشنگم؟! چه کرده ام باتو که سفیدی ات را از دست دادی؟ چه کرده ای بامن که دیگر برایم سفید نیستی چه کرده ایم باهم که شده ای رز سیاهم.. سفیدی ات کجاست؟!:) مگر تو ماهم نبودی؟! پس درخشندگی ات کجاست؟ چرا روشنایی ات را از دست دادی؟ چرا تیره و تار شدی؟!

چرا وقتی دلتان را میشکنم بغض گلویم را میگیرد؟ این بغض لعنتی کیست؟ کجاست که هربار که میخواهم بد باشم گلویم را میگیرد؟! مگر نمیبیند قلبم را روحم را به اتیش میکشند؟! چرا سراغ انها نمیرود چرا جلوی آنها را نمیگیرد؟ مگر ما همه از یک خاک نبودیم؟!پس چرا کارما فق برای من است؟ چرا مگر چه گناهی کرده ام؟!

چه بگویم؟ که حالم را توصیف کند؟ چه مسکنی بخورم؟ که دردم را ارام کند؟ چه اهنگی گوش بدهم؟ که حالم را خوب کند؟ چه کنم؟!:)

خسته ام:] انقدر خسته که شاید هزاران سال خواب هم کافی نباشد! هیچ چیز را نمیخواهم! نه تو را نه او را نه این دنیا نه ان دنیا سردرگمی،خستگی،غم شاید تنها وصف کننده حال من باشند!

دل میگیرد دل تنگ میشود دل خسته میشود دل داغون میشود دل درد میگیرد اما بازم به دوست داشتنت ادامه میدهد:)!

سکوت میکنم دگر سکوتی پر از فریاد های بی صدا پر از حرف های نگفته ام پر از غم های خفته ام پر شده است دنیای من از غم های بی تمام پر شده ام از ناله های شب از بغض های نیمه شب ندارد دگر توان روحو جسم من چه کار کنم دیگر خدا؟ سکوت شد جواب من