مولانا (p2)

من بهشتم همه در دیدن خندیدن توست تا تو باشی نشوم خیره به لب های کسی :))

ناز کُنی، نَظر کُنی، قَهر کُنی، ستم کُنی گر که جَفا، گر که وَفا، از تو حذَر نمی‌کنم!

چه جمال جان فَزایی که میانِ جانِ مایی تو به جان چه می‌نمایی، تو چنین شکر چرایی؟!»

حال یک دل را اگر کردی خراب آماده باش ، اشک چشم دلشکسته ، خانه ویران میکند....!

داروی دردم گر تویی در اوج بیماری خوشم...