[ᴘɪᴢᴢᴀ|تاریخچه‌ی‌پیتزا]-!🍕🥂

سربازان‌داریوش[486-521پیش‌از‌میلاد]نوعی‌نان‌پهن‌را‌روی‌سپرهای‌خودمی‌پختندوروی‌آن‌راباپنیرو‌خرمامی‌پوشاندند.یونانی‌هاپختن‌چنین‌نان‌هایی‌رااز‌ایرانیان‌آموختند.این‌نان‌ازیونان‌به‌روم‌رفت‌ودرجنوب‌ایتالیامعمول‌شد.

300سال‌پیش‌ازمیلاد،یک‌مورخ‌رومی‌به‌نامMarcus Porcius Catoدرکتاب‌خودنوشت: [گردی‌پهنی‌از‌خمیرکه‌با‌روغن‌زیتون،سبزی‌وعسل‌پوشیده‌شده‌وروی‌سنگ‌پخته‌می‌شود]این‌نشان‌می‌دهدکه‌رومی‌ها‌به‌پیتزاعلاقه‌داشته‌اندوآن‌رابافرهنگ‌غذایی‌خودسازگارکرده‌بودند؛چراکه‌روغن‌زیتون‌درروم‌بسیارمعمول‌بود.

علی‌رقم‌اینکه‌برخی‌اعتقاددارندپیتزاازروم‌به‌جنوب‌ایتالیاراه‌یافت‌وتامدت‌هاآن‌راغذای‌فقیران‌می‌نامید‌ند،برخی‌نیزعنوان‌کرده‌اندکه‌این‌غذای‌بسیارخوشمزه‌قدمتی‌نسبتاًطولانی‌داردبه‌زمان‌اهالی‌یونانی‌ساکن‌درماگناگریسیادرجنوب‌ایتالیابازمی‌گردد.باستان‌شناسان‌درحین‌حفاری‌های‌خوددرشهرپومپی‌درایتالیابه‌بقایای‌مغازه‌هایی‌برخوردندکه‌نشان‌دهنده‌شباهت‌این‌مغازه‌هاباپیتزافروشی‌های‌امروزی‌هستند.البته‌پیتزادرآن‌زمان‌به‌شکل‌امروزی‌وجودنداشت‌وفقط‌شامل‌نان‌مسطح‌گردی‌بودکه‌باآردعمل‌می‌آمدوهمراه‌ادویه‌وروغن‌پخته‌می‌شد.درآن‌زمان‌گوجه‌فرنگی‌در‌اروپاناشناخته‌بودشیرگاومیش‌هندی‌که‌ازآن‌برای‌تهیه‌پنیرمازارلا[پنیرپیتزا]استفاده‌می‌شود،برای‌اهالی‌کامپانیادرناپل‌هنوزمفهومی‌نداشت.

گوجه‌فرنگی‌برای‌اولین‌باردرقرن‌شانزدهم‌وارداروپاشدامادرابتداآن‌را‌میوه‌ای‌سمی‌می‌دانستند-!تااینکه‌دراواخرقرن‌هجدهم‌مردم‌فقیرنشین‌ناپل‌ازآن‌به‌عنوان‌ماده‌اصلی‌درنان‌های‌پیتزاشکل‌خوداستفاده‌کردند.این‌نان‌های‌پیتزایی‌به‌زودی‌توجه‌جهانگردان‌رابه‌خودجلب‌کردوآن‌هارابه‌مناطق‌فقیرنشین‌ناپل‌کشاندپیتزای‌مدرن‌درشکل‌امروزی‌درسال1889یک‌آشپز‌درباری‌به‌نام‌رافائل‌اسپوزیتودرست‌شد.

رافائل‌اسپوزیتوکه‌درنانوایی‌درشهرناپل‌کارمی‌کرد،به‌فکردرست‌کردن‌پیتزای‌مخصوصی‌افتادوآن‌رابه‌عنوان‌هدیه‌برای‌پادشاه‌امبرتووملکه مارگریتابرد.این‌پیتزاشکلی‌بسیارمیهن‌پرستانه‌داشت‌ومثل‌پرچم‌ایتالیابه‌رنگ‌های‌سفیدوقرمزوسبزدرست‌شده‌بود.ملکه‌ازاین‌پیتزابسیار‌استقبال‌کردوبه‌احترام‌اونام‌این‌پیتزارامارگریتا[یاهمان‌پیتزای‌سبزیجات]گذاشتند.این‌پیتزااستانداردی‌راتعیین‌کردکه‌تابه‌امروزدرسراسرجهان‌درپیتزاهاوجوددارد.تاحدودسال 1830پیتزاهادردکه‌های‌کنارخیابان‌به‌فروش‌می‌رسیدندواولین‌پیتزافروشی‌واقعی‌به‌نام‌آنتیکاپورت‌آلبا‌برای‌اولین‌باردرناپل‌بازشد.

پیتزادربین‌ایتالیایی‌هابسیارمحبوب‌شدوبه‌زودی‌به‌صورت‌غذای‌محلی‌آنها.درآمد.یک‌مهاجرایتالیایی‌به‌نام‌جنارولمباردی‌مغازه‌کوچکی‌درمحله‌ایتالیایی‌نشین‌نیویورک‌بازکرد.شاگردش‌آنتوتیوتوتونوپرو‌شروع‌به‌پختن‌پیتزاوفروش‌آن‌درمغازه‌کرد.طولی‌نکشیدکه‌پیتزاهای‌توتونوپروبسیارپرطرفدارشدولمباردی‌رابه‌فکربازکردن‌یک‌پیتزا‌فروشی‌درسال1905انداخت.امادراین‌زمان‌مصرف‌پیتزاهنوزبه‌مهاجرین‌ایتالیایی‌محدودمی‌شدوبین‌آمریکایی‌هامحبوبیت‌چندانی‌نداشت.بعدازجنگ‌جهانی‌دوم‌مصرف‌پیتزافراگیرتروبین‌سربازان‌آمریکایی‌درایتالیابسیارپرطرفدارشدبه‌طوری‌که‌گاهی‌پیتزافروشی‌هانمی‌توانستندجوابگوی‌تقاضای‌بی‌حدومرزمشتریان‌آمریکایی‌خودباشند.

آمریکایی‌که‌ازاین‌غذای‌محلی‌خوششان‌آمده‌بودوآن‌رابا‌خودبه‌خانه‌بردند.ایتالیایی‌هاکه‌بعدازجنگ‌اقتصادشان‌صدمه‌دیده‌بودبامهاجرت‌به‌سایرکشورهای‌اروپایی،پیتزارادرتمام‌اروپارواج‌دادند.بارشدجمعیت‌دردهه‌1950بخصوص‌درآمریکاکم‌کم‌رستوران‌های‌زنجیره‌ای‌به‌وجودآمدند.چون‌پیتزانسبتاًسریع‌وآسان‌تهیه‌می‌شدوحملش‌آسان‌بود.رستوران‌هانیزبه‌این‌فکرافتادندکه‌برای‌جلب‌مشتری‌بیشتر،قسمتی‌ازکارخودرابه‌حمل‌پیتزاهای‌سفارش‌داده‌شده‌به‌خانه‌مشتریانشان[به‌صورت‌مجانی]اختصاص‌دهند.