🎼🎵ترانه مرگ🎵🎼1/3

2018>25اگوست>آرا ویو> روز اول مسابقه بود، من کل زندگیمو با پیانو بزرگ شدم، پیانو بخشی از زندگیمه...... امیدوار بودم که من درست انجامش میدم...... :)

موقع رانندگی جلوتر تصادفی شده بود!! من حواسم سمت اون اتفاق رفته بود که صدای بوق بلندی رو شنیدمو دیگه هیچی نفهمیدم......! ( اینجا رو دقیقا عین فیلما که بهشون ماشین میزنه یه دفعا صفحه سیاه میشه تصور کنید🥀)

چشمام رو باز کردم.... همه جا سفید بود!! من کجام؟ که صدایی رو شنیدم که همه جا پخش می‌شد!!..... آرا! تو باید سریع به مسابقه برسی...! اونا دارن این فرصت رو ازت میگیرن....!کی؟کی داره فرصت رو ازم میگیره؟....... که یهو با صدای پرستار که داشت با کسی صحبت می‌کرد کلا همه چیو از سرم پروند و چشمام رو باز کردم..... این دفعه جایی سفید نبود!!!

به پرستار نگاه کردم که گفت:بهوش اومدی؟ (باز سوالای بی معنی😑😑) آرا:چند وقته که اینجام؟ پرستار:سه روز! سه روز پیش با یه تریلی تصادف کردی!!!آرا:چیی؟ پس مسابقه چی؟ وای نه!!! پرستار:نمیدونم راجب کدوم مسابقه حرف میزنی ولی باید استراحت کنی دختر جون... اینارم بخور سه روزه هیچی نخوردی و رفت......

همون موقع دبیر موسیقی خانم چوی وارد شد......... خانم چوی:وای دخترم آرا!! بهوش اومدی؟ (چرا هرکی میاد میگه بهوش اومدی خب بیداره دیگه😑😑😐)

ارا:خانم چوی مسابقه چیشد؟ خانم چوی:مسابقه انجام شد و مین یونگی برنده شد ولی به خاطر اینکه فهمیدیم تو تصادف کردی و اصلا اجرا نکردی مسابقه رو گذاشتیم برای ماه دیگه!!!! ارا:مین یونگی؟ اون اصلا عصبی نشد از اینکه به خاطر من نتونست برنده اصلی باشه؟

خانم چوی:چرا اتفاقا خیلی عصبی شده بود و داد میزد ولی خب منصفانه نبود که تو اونجا نبودی؟ ارا:ممنونم خانم چوی واقعا ممنونم!!! پرستار وارد شد:خانم چوی کسی به نام مین یونگی اومده و میگه میخوام آرا رو ببینم!!!!

ادامه؟