همه چیز درباره ی هیدی لامار

لامار در نهم نوامبر ۱۹۱۳ در وین به دنیا آمده پدرش بانکدار و مادرش پیانیست بود[۱۳] لامار که نام اصلی او «هدویگ اوا ماری کیسلر» است علاوه بر کار بازیگری در فیلم، به تکنولوژی هم علاقه داشت و با ابداعی در زمینه رمزگذاری به تحقق ساخت تلفن همراه کمک بسیار کرد. بازی لامار در فیلم Extase =اکستازی=وجد=خلسه محصول ۱۹۳۳ و نمای نزدیک وی در حالت ارگاسم و همچنین صحنه‌هایی که او از روبرو کاملاً برهنه نشان داده می‌شود برای جامعه سنتی آن زمان غیرمعمول بود و خشم کلیسا را برانگیخت. از دو سالگی مورد توجه یک کارگردان تئاتر که با خانواده آنان دوستی داشت قرار گرفته بود. از ده سالگی به نواختن پیانو و رقص باله مشغول شد و در فیلم‌های آلمانی در کناره ستاره‌های بزرگ ایفای نقش می‌کرد. اما خاطره انگیزترین حضور وی در سینما، ایفای نقش دلیله در فیلم حماسی سامسون و دلیله اثر کارگردان سیسیل بی. دمیل بود که او توانست با ایفای نقش یک زن بسیار زیبا، فریبنده و اغواگر که قهرمان شکست ناپذیر فیلم را به تباهی می‌کشاند هنر خود در عرصه بازیگری را به منصه ظهور گذارد. وی در هالیوود به شهرت رسید و ۶ بار ازدواج کرد. اما کارنامه سینمایی هدی لامار نبود که او را به یک قهرمان جنگی تبدیل کرد. نام اصلی‌اش هدویگ اوا ماریا کیسلر بود و در خانواده‌ای یهودی به دنیا آمد. شوهر اول لامار رئیس یک شرکت سازنده جنگ‌افزار بود که چون از درخشش همسرش به عنوان بازیگر خشنود نبود، او را مجبور می‌کرد از همکارانش که بعضی از آن‌ها نازی بودند، پذیرایی کند. لامار اول به پاریس و سپس به لندن گریخت و در آنجا با لویی بی. مه‌یر، مدیر شرکت مترو گلدن مه‌یر (ام‌جی‌ام) ملاقات کرد. هدی لامار لقب «زیباترین زن جهان» را گرفت و در بیش از ۳۰ فیلم نقش‌آفرینی کرد. اما آنچه باعث شد او در این فهرست قرار بگیرد، فعالیت جنبی او به عنوان مخترع بود. لامار یک سیستم راهنما برای اژدرهای نیروهای متفقین طراحی کرد که از طریق تغییر فرکانس آن‌ها مانع از ردیابی‌شان توسط دشمن می‌شد. البته ارتش آمریکا این اختراع لامار به ثبت هم رسید را چندان جدی نگرفت اما ردپای اختراعات پیشروی او در فناوری بلوتوث و وای‌فای امروزی به چشم می‌خورد. ((زندگی نامه))

با وجود شهرت هدی لامار در دنیای سینما، او در دنیای کامپیوتر به خاطر اختراعش که پایه مخابرات طیف گسترده شد شهرت دارد. این تکنیک پایه فناوری‌های مدرن مانند بلوتوث و شبکه بی‌سیم است.[۱۴][۱۵] گرچه لامار هیچ گونه آموزش رسمی نداشت و آموزشش عمدتاً به صورت خودآموز بود، او در اوقات فراغت خود روی سرگرمی‌ها و اختراعات مختلف کار می‌کرد، که شامل یک چراغ راهنمایی پیشرفته و قرصی بود که در آب برای تولید نوشیدنی گازدار به کار می‌رفت؛ که البته مورد دوم ناموفق بود؛ لامار خودش می‌گفت که این نوشیدنی مزه [[|]] می‌دهد.[۱۶] در طول جنگ جهانی دوم، لامار متوجه شد که اژدرهایی که به صورت رادیویی کنترل می‌شوند و در جنگ‌های دریایی مهم هستند، می‌توانند به راحتی دچار خطا شوند و در نتیجه این نوع اژدر در مسیر درست حرکت نکند.[۱۷] هدی لامار در فیلم زندگی با من، ۱۹۴۱ با توجه به دانش او در مورد اژدرها که از شوهر اولش آموخته بود، او به فکر ایجاد یک سیگنال فرکانس که ردیابی یا گرفتار نمی‌شود افتاد. او با دوستش جورج آنتیل که آهنگساز و نوازنده پیانو بود تماس گرفت تا به او برای ساخت دستگاهی برای انجام این کار کمک کند و او با هماهنگ سازی یک مکانیسم پیانو کوچک با سیگنال‌های رادیویی موفق به انجام اینکار شد.[۱۸] آنان پیش‌نویسی از طرح‌های خود تهیه کردند که بعداً آن را به عنوان اختراع ثبت کردند.[۱۹][۲۰] اختراع آنان در ۱۱ اوت ۱۹۴۲ ثبت شد؛ که البته نامی که در این سند استفاده شد، نام او پس از ازدواج بود که به صورت هدی کیسلر مارکی (به انگلیسی: Hedy Kiesler Markey) نوشته شده‌است.[۲۱] این اختراع از نظر فناوری پیاده‌سازی پیچیده بود، علاوه بر آن ارتش آمریکا علاقه‌ای به استفاده از تجهیزات اینچنینی در خارج از مراکز نظامی‌اش نداشت.[۱۶] ((اختراع)) (اس بعد عکسشه)

زیباست میدانم😘💕

لالالالالا😍😍😍😍😍