سفید و سیاه پارت ۳

اول از همه قبل از اینکه بریم سراغ داستان باید بگم که این داستان چون این پارتش ممکنه با قوانین تستچی جور در نیاد یه جور دیگه نوشتمش . نسخه اصلیش رو میتونید توی ویسگون یا واتپد بخونید ایدیمم همینه .

هلیوس ( هوبی ) مثل من قوی نبود ، اون میترسید ، اون ضعیف بود و نیاز به مراقبت داشت . اون خیلی احساسی بود و این برای یه دورگه فرشته _ اهریمن اصلا خوب نبود .

من یاد گرفته بودم که گریه نکنم ، احساساتم رو سرکوب کنم ، وقتی چشمم به زخمای مامانم میوفته ، چشمام رو ببندم ، گوش هام رو کر کنم و برادر کوچولوی ترسوم رو محکم بغل کنم تا گریه هاش معلوم نشه و برای نشون دادن احساساتش توسط آریس و یارانش سرزنش نشه .

من یاد گرفته بودم اهریمن باشم و با قلبی در از نفرت و سیاهی زندگی کنم و اون درست برعکس من بود با قلب یک فرشته به دنیا اومده بود و مثل یک نوزاد مظلوم بود و همین باعث میشد که من در برابرش احساس مسئولیت بکنم و بخوام تا ابد مراقبش باشم . چون اون برادر کوچولوی مظلوم من بود ....

من تموم سختی ها رو تنهایی متحمل شدم تا برادر کوچولوم کسی داشته باشه که بهش تکیه کنه ، که مادرم به خاطر من نگران نباشه ولی همه اینا باعث شد که درونم تاریک و قلبم سیاه و سنگی بشه 💔

پی نوشت : من احساساتمو سرکوب کردم که شاید زندگی کردن آسون تر بشه .... من همه چیز رو تو خودم می ریختم ؛ دردام رو ، اشکام رو ، کمبود هام رو ، علاقه مندی هام رو ..... ولی ... کاش این کار رو نمیکردم ..... این کار فقط باعث شد که ماه نورش رو از دست بده و ماه گرفتگی بشه ..... سلن _ماهی که خاموش شد .