عجیب ترین میوه های دنیا

از میوه‌های عجیب دنیا می‌توان به دست بودا اشاره کرد. این میوه که به آن انگشت بودا و یا بوشوکان نیز گفته می‌شود شبیه یک دست است، با برجستگی‌هایی انگشت مانند که از پایه‌ی آن رشد کرده است. البته شاید به خاطر شکل ظاهری آن، بتوان دست بودا را در گروه ترسناک‌ترین میوه‌های جهان هم قرار داد. میوه و گل‌های ارغوانی آن هر دو بسیار معطر هستند و معمولا برای پیشکش‌های مذهبی مورد استفاده قرار می‌گیرند. به این ترتیب نام «دست بودا» کاملا درخور و مناسب است. این میوه به خودی خود خوراکی نیست زیرا به سختی گوشت و یا آب میوه دارد.

این میوه که به آن خربزه‌ی کیوانو، خیار شاخدار آفریقایی، خربزه ژله‌ای، ملانو یا میوه‌ی بلوفیش هم گفته می‌شود به عنوان اولین خربزه‌ی کشت شده شناخته می‌شود. وقتی این میوه کاملا رسیده شود دارای پوست زرد-نارنجی و گوشتی سبزرنگ و ژله‌ای است که مزه‌ی آن نیز شبیه خیار است. خربزه‌ی کیوانو به خاطر بافت و شکل آن به عنوان میوه‌ی تزیینی محبوب برای غذاها استفاده می‌شود.

جابوتیکابا یا انگور برزیلی بومی برزیل و دارای ویژگی‌های عجیب و غریب مربوط به نحوه‌ی رشد آن است. این میوه مستقیما روی تنه و شاخه‌های درخت رشد می‌کند و از این نظر عجیب است. جابوتیکابا دارای پوست سیاه مایل به ارغوانی است و گوشت آن مانند انگورهای معمولی است. این انگورها از نظر سایزی نسبتا بزرگ هستند و قطر آنها به سه تا ۴ سانتی‌متر می‌رسد و هر میوه ۱ تا ۴ دانه دارد. انگور برزیلی مانند سایر انگورها مصرف می‌شود اما می‌توان از آنها برای شربت، ژله، مربا و غیره نیز استفاده کرد.

میوه‌ی جوش‌دار نونی که به آن میوه‌ی نونی و توت ساحلی نیز گفته می‌شود، ممکن است ظاهر عجیبی داشته باشد اما علاقمندان به سلامت مدرن آن را به عنوان یک ابرغذا می‌دانند. میوه‌ها، برگ‌ها و ریشه‌ها خواص درمانی دارند و توسط جوامع مختلفی برای درمان بیماری‌هایی مانند گرفتگی و دردهای قاعدگی، مشکلات روده، دیابت، بیماری کبد و عفونت‌های ادراری استفاده می‌شود. این میوه به طور سنتی در کشورهای جنوب آسیا، به ویژه اندونزی و مالزی یافت می‌شود و امروزه با پیشروی هاوایی، جهانی و تجاری شده است. این میوه به شکل بیضی نامنظم است و تقریبا به اندازه‌ی یک سیب‌زمینی متوسط است. وقتی میوه رسیده می‌شود بوی بدی دارد (البته به همین خاطر به آن میوه‌ی ومیت یا استفراغ نیز گفته می‌شود).

میوه‌ی درخت نان در سراسر جنوب شرقی آسیا و بیشتر جزایر اقیانوس آرام یافت می‌شود. این میوه به رنگ سبز روشن است و تقریبا اندازه‌ی بزرگی (به اندازه‌ی یک توپ فوتبال) دارد. میوه‌ی درخت نان سرشار از نشاسته است و هنگامی که میوه کاملا رسیده می‌شود نشاسته‌ی آن به شکر تبدیل می‌شود. هنگام پخت، بافت و طعم آن شبیه نان تازه پخته شده می‌شود و نام آن نیز به همین خاطر است.

گیاهان آکبی در چین، تایوان و ژاپن می‌رویند. با این حال این میوه‌ها در ژاپن طرفداران بیشتری دارند. در واقع نام آکبی نیز ژاپنی است. این میوه به اندازه‌ی کف دست و غلافی بنفش رنگ است که گوشت سفید انگشت مانند سفید آن را می‌پوشاند. گوشت آن با تعداد زیادی دانه‌های سیاه خوراکی پر شده است. آکبی در ژاپن میوه‌ای خاص در نظر گرفته می‌شود و برای پخت غذاهایی بخصوص از آن استفاده می‌شود. طعم این میوه نیز کمی شیرین است.

میوه‌ی اژدها مانند دم آتشین اژدها به نظر می‌رسد و به همین خاطر به این نام خوانده می‌شود. این میوه از گونه‌ای کاکتوس به نام اسپندار جنگلی (hylocereus) بدست می‌آید و یکی از عجیب‌ترین میوه‌ها در کشورهای جهان است. دو نوع اصلی از این میوه وجود دارد. ظاهر بیرونی هر دو گونه مشابه است اما گوشت داخلی آن‌ها متفاوت است. یکی از آنها دارای محتوایی بنفش و شیرین‌تر است درحالی که دیگری دارای رنگی روشن‌تر و شیرینی کمتر است. هر دو نوع این میوه دانه‌های خوراکی زیادی دارند که طعم خوشمزه‌ی آنها را تقویت می‌کند. پوست خارجی پیتایا را می‌توان به راحتی جدا کرد، مخصوصا وقتی میوه‌ها به قطعات ریز تقسیم شده باشند. محتوای این میوه بسیار آبدار و شیرین و به رنگ ارغوانی تیره است.