(من دوست ندارم)p34اخر

=چِ زری زدی :دروغ میگم تو دزدی _چی ..چیو دزدیده ...صورتشو سمت جیمین کرد و گریه کردو گفت:جیمین این دختره گردنبندی رو که از مامانم هدیه گرفتم و دزدیده آخرین ‌..یادگاری از مامانم....بعد هم هق هق هاش بلند شد من مات و مبهوت بودم =چی داری میگی.یی من چیزی رو ندزدیدم ..داد زدو گفت:چرا با چشای خودم دیرم دار میگی کوری اول که میخواستی ع.قم و بدزدی بعد مال و اموالشو حالا هم که دیدی چیزی گیرت نمیاد گردنبند منو برداشتی برای خودت اونم بخاطر اینکه پول نداشتی خرج دانشگاهت و زندگی کردن در اینجا رو بدی تویه بدبخت دزد هستی ..هیچ حرفی از دهنم بیرون نمیومد با چشمای اشکیم به جیمین نگاه کردم =تو..حر..فشو...با.ور میکنی؟ ..سرشو پایین آورد بعد بالا کرد با اخم گفت:ازت متنفرم از زندگیم از ذهنم از خوابم از خونم برو بیرونننننن ......اشک هام رو پاک کردم هرچیزی تو ذهنم اومدو گفتم:کاش هیچوقت نمیدیدمت کاش هیچوقت ع.شقت نمی‌شدم ایکاش منم همون جور که این دختره پول دوست قلبتو شکوند میشکوندم ....رفتم جلوش وایستادم با دستام زدم به سینش رو قدم عقب رفت =پارک جیمین اون کسب که بخاطر پول پیش تو هست من نیستم اونه کسی که بخاطر پول قلب ۲ تا آدم رو شکوند اون هست هم قلب تو هم قلب سون وو رو شکست و گول زد الان حافظت رفته ولی وقتی برگشت هیچ وقت حق نداری دنبالم بیای ......بعد از کنارش رد شدم طعنه ای به جیا زدم و به سمت اتاق دایی رفتم تا وسایلم و جمع کنم صدای جیمینو از تو حال شنیدم_هه فکر کردی میام دنبالت تو کی هستی که بیام دنبالت ...بعد هم زد زیر خنده

تبریک میگم پارک شین هه دوباره کسی که از ته قلبت دوستش داشتی قلبتو شکستو با حرفاش بهت فهموند که من دوست ندارم....اشک هام جلوی دیدم رو میگرفتن گونه هام خیس بود زیپ چمدون ام رو بستم از رو زمین بلند شدم دسته چمدون رو بالا کشیدم و توی دستم گذاشتم دست رو دستگیره در گذاشتم و از اتاق اومدم بیرون نگاه به اتاق جلوی اتاق دایی کردم.. اتاق جیمین آروم به سمتش قدم بر داشتم تا درو باز کردم رایحه ی خوش بو و خنک جیمین زیر بینی ام پیچید نگاه به اتاق کردم قطره های اشک همینطور پایین میومدند صحنه ای که من و جیمین رو تخت خوابیده بودیم تو ذهنم برام بازسازی شد دلم برای اینکه جیمین موهام و نوازش کنه بداخلاقی کنه بهم ع.ق بورزه تنگ میشه در اتاق رو بستم رومو برگردوندم که جیا و جیمین رو دیدم حرفی نزدم با پشت دستم اشک هام رو پاک کردم روی صورت جیا لبخند احمقانه ای بود هیچ کدوم حرفی نمی‌زدند از کنارشون رد شدم تک تک نقاط خونه رو نگاه میکردم و با دیدن هرکدوم یه خاطره ای تو ذهنم برام پخش میشد به در خونه رسیدم رومو برگردوندم جیمین و جیا هم دنبالم اومده بودن برای آخرین بار به خونه نگاه کردم *دلم برات تنگ میشه * خونه ع.ق ....درو باز کردم از خونه بیرون اومدم در داشت بسته میشد برای آخرین بار به جیمین نگاه کردم باهم چشم تو چشم شدیم از تو چشماش میشد تنفری رو که به من داره رو دید.....

از زبان نویسنده:شین هه یه تاکسی به خونه ی نامجون گرفت وقتی نامجون در خونه رو باز کرد با چشم های گریون و سرخ دخترک روبرو شد نامجون آغوشش رو باز کرد دختر بدون هیچ حرفی تو آغوش پسر رفت و خودش رو خالی کرد از اون طرف پسر جوان توی خونه به فکر فرو رفته بود اون شین هه رو بیشتر از ۱۰ روز نمیشناخت ولی نمی‌دونست چرا یه چیزی رو قلبش سنگینی میکنه نگاه به جیا کنارش کرد دختر سرشو روی پاهای جیمین گذاشته بود و فیلم طنز میدید و عین خیالش هم نبود که یک ساعت پیش چه اتفاقی افتاده ....شین هه توی خودش جمع شده بود و گریه میکرد بو اه دوستش خیلی ناراحت بود که شین هه رو توی این وضعیت میبینه رفت و روی زمین کنار شین هه نشست اونو توی آغوشش گرفت و گفت:عزیزم خودتو ناراحت نکن از وقتی اومدی داری گریه میکنی اصلا لیاقتتو نداشت =نه من ...لیاقتشو ندارم...اون همه چیش خوبه...کاش مرده بودم...من دیگه تحمل ندارم از اینجا میرم‌..÷چی کجا میری =یخوام برگردم ایران÷.شین هه لطفت حرف الکی نزن میخوای همه چیو ول کنی و بری دانشگاه عمو شغلتو من و بو اه رو و مهم تر از همه جیمین و ول کتی بری ‌....شین هه لبخند غمگینی زد:اون منو یادش نیست همین الان هم بهم گفت که ازم متنفره و منو از خونه بیرون کرد هیچ کس منو نمیخواد .÷کی گفته عزیز دل من ..من و نامجون خیلی دوست داریم مارو تنها نزار اگه الان باهم هستیم بخاطر تو هست =قلب من دیگه طاقت نمیاره ببخشید که اذیتتون کردم از اول همه چی تقصیر خودم بود خودم کردم که برخودم لعنت اگه از اول نقشه نمی‌کشیدم که جیمینو ع.شق خودم کنم الان دیوانه وار ع.شقش نبودم

...اون شب نامجون و بو اه هرچی تلاش کردن که شین هه رو راضی کنند که به ایران برنگرده نشد شین هه تصمیم اش رو گرفته فردا ساعت ۹ پرواز داشت شب زنگ زدو از همه خداحافظی کرد همه سعی در راضی کردن شین هه داشتن آقای پارک التماس می‌کرد پسرا بخاطر این اتفاق اشک می‌ریختند امیر دلش می‌خواست دونسنگش پیشش بمونه و نره دلش می‌خواست به عقب برگرده و به دونسنگ اش بگه :من پیشت میمونم و جلوی جیا از تو دفاع میکنم.‌..هیچ کس قلب شکسته شین هه رو درک نمی‌کرد تو یه رمان خوندم آدما وقتی ناراحت هستن فکر می‌کنند تمام آدم های دور و برشون خوشحالن و این به طرز وحشتناکی واقعیت داره شین هه فکر می‌کرد الان تو دل جیا و جیمین مهمونی هست درصورتی که نمی‌دونست جیمین ۲ ساعت نشده ناراحت هست و بغض کرده......اون شب هردو با نارحتی به دور از هم خوابیدن تا صبح.....با کابوس بدی از خواب پرید نگاه به کنار تختش کردم جیا خوابیده بود هروز صدای شین هه از تو آشپزخونه میومد ولی امروز چی..امروز نه ..به یاد دیشب افتاد اون همیشه وقتی ناراحت هست هرچی از زبونش درمیاد و میگه و اون موقع خون جلو چشماش رو میگیره ..متوجه وول خوردن جیا شد فهمید که جیا بیدار شده جیا وقتی دید جیمین رو تخت نشسته خودش هم آروم نشست لبخند آزار دهنده ای رو لب جیا بود :صبحت بخیر عزیزم...جیمین جوابی نداد :چرا باهام حرفی نمیزنی _صبح تو هم بخیر....لبخند جیا عمیق شد جیمین صورتشو سمت جیا کرد چشماش رو لبخند جیا بود این لبخند جیمین رو یاد یه چیزی مینداخت ولی هرچی فکرش می‌کرد به یاد نمی‌آورد جیا چونه جیمین رو گرفت صورتشو نزدیک صورت جیمین کرد ل.شون داشت بهم برخورد می‌کرد که جیمین محکم جیا رو هول داد و جیا از تخت پرت شد پایین جیمین انگار جنون گرفته بود از تخت پایین اومد دستشو رو گوشاش گذاشت جیغ میزد و توی خودش مینالید انگار یه چیزی توی ذهنش داشت اون رو آزار میداد جیا سریع به سمتش اومد :جیمین‌..جیمین...حالت خو...حرفش با دوباره پرت شدن توسط جیمین نصفه موند جیمین داد میزد:بسه‌..بسه...تمومش...کن ‌‌..خودش و به درو دیوار میزد وسایل روی پاتختی و میز آرایش رو پرت می‌کرد روی زمین هیچ کس نمیفهمید چه اتفاقی داره برای جیمین میافته جیا ترسید رفت سمت تلفن تا به اورژانس و پلیس زنگ بزنه ناگهان جیمین دست از کارش کشید چشماش باز شد _من چیکار کردم ....اشکی از چشم هاش پایین اومد داد زد:من چیکار کردمممممم.....گریه هاش شدید شده بود دستشو روی سرش گذاشته بود و می‌خواست موهای خودش رو بکنه که جیا نزاشت اونو محکم هل داد به دیوار جیا روی زمین افتاد جیمین چشماش قرمز شده بود به سمت جیا رفت بالای سرش وایستاد _تو زندگیمو نابود کردییی....بخاطر توی پول پرست شین هه ..شین هه عزیزم از اینجا رفت ..اره درسته...اون همه چیز رو به یاد آورده بود جیا اشک می‌ریخت _اشک تمساح نریز هیچ وقت نمیبخشمت.....ادامه نتیجه