دیالوگ شازده کوچولو2

شازده کوچولو به روباه: سلام، با من بازی می کنی؟ روباه: من نمیتونم باهات بازی کنم آخه من که اهلی نیستم!

شازده کوچولو: این راز منه. خیلی سادست؛ تو فقط با قلبت می تونی چیزی را به درستی ببینی؛ چیزی که واقعیه با چشم دیده نمی شه.

_ هوانورد: تو داری یه فرد بالغ میشی این فوق العادست. _ هوانورد به دختر کوچولو: بزرگ شدن که مشکل نیست، فراموش کردی. _ هوانورد: هی. هی تو گرسنته هان؟ من جایی را می شناسم که توی روز تولدت به تو پنکیک مجانی میدن. دختر کوچولو: اما تولد من دو هفته دیگه ست. هوانورد: خب اونا که نمی دونن.

روباه گفت : خداحافظ و اینک راز من که بسیار ساده است : بدان که جز با چشم دل نمی توان خوب دید. آنچه اصل است. از دیده پنهان است. فقط بچه ها می دانند که در جستجوی چه هستند.

شازده کوچولو از گل پرسید : آدم ها کجایند؟ گل گفت : باد به اینور و آنورشان می برد، این بی ریشگی حسابی اسباب دردسرشان شده

شازده کوچولو: خجالت آوره که دو نفر عاشق همدیگه میشن اما اونا خیلی جوونن و نمی تونن معنی عشق را بفهمن. منم هنوز خیلی جوونم که بتونم عاشقش بشم.