🎊عیدتون مبارک🥳

نوروز مجموعه‌ای از جشن‌ها و مناسبت‌ها است.جشن‌های سال نو یا جشن‌های نوروزی در ایران برنامه‌های متعددی دارد که ابتدا با چهارشنبه‌سوری شروع می‌شود.بعد از جشن چهارشنبه سوری آخرین پنجشنبه رفتن به مزار و آرامگاه تازه درگذشتگان است.سومین برنامه که بیشتر در خراسان جنوبی رایج است مراسم الفه است.این مراسم نیز در آرامگاه‌ها و قبرستان‌ها یا مساجد برگزار می‌شود و بیشتر برای تکریم و احترام به مردگان است در این مراسم شیرینی و کیک‌های محلی (قطاب - نان شیری - گعک) به همراه سبزه در سفره گذاشته می‌شود.

نوروز نخستین روز سال خورشیدی ایرانی برابر با یکم فروردین ماه،جشن آغاز سال نوی ایرانی و یکی از کهن‌ترین جشن‌های به جا مانده از دوران ایران باستان است.خاستگاه نوروز در ایران باستان است و هنوز هم مردم مناطق گوناگون فلات ایران،نوروز را جشن می‌گیرند.زمان برگزاری نوروز،در آغاز فصل بهار است که امروزه به آن برابری بهاری می‌گویند.

سفره‌های نوروزی یکی از آیین‌های مشترک در مراسم نوروز در بین مردمی است که نوروز را جشن می‌گیرند. سفره نوروزی که امروزه در ایران به آن سفره هفت سین هم می‌گویند دارای دو نوع مواد هستند الف:اجناسی که جنبه نمادین و سمبولیک دارد.مانند سیر و سکه ب:مواد و اشیایی که جنبه خوراکی و پذیرایی دارند.مانند انواع آجیل‌ها و شیرینی‌های سنتی یا جدید. در بسیاری از نقاط ایران، جمهوری آذربایجان و برخی از نقاط افغانستان،سفره هفت‌سین پهن می‌شود.در این سفره،هفت چیز قرار می‌گیرد که با حرف س آغاز شده باشد؛مثل سیر،سنجد،سمنو، سیب،سکه. هر یک از هفت سین این سفره،مفهوم خاص خودشان را دارند که در ادامه آن‌ها را به‌ترتیب بررسی می‌کنیم: اولین سین؛سنجد وجود سنجد در سفره هفت سین،نشان‌دهنده انجام دادن «سنجیده» کارها است.چراکه سنجد نماد عمل سنجیده و گرایش به عقل محسوب می‌شود.برخی دیگر سنجد را نماد عشق و دلدادگی می‌دانند و معتقدند وجود آن سر سفره هفت سین،عشق و محبت بین اعضای خانواده را زیاد می‌کند. دومین سین؛سیب سیب در سفره هفت سین، نماد تندرستی و سلامتی است و وجود آن در این سفره،سلامتی اعضای آن خانواده را تا آخر سال به‌همراه دارد و آن‌ها را از هر‌گونه بیماری دور می‌کند. سومین سین؛سبزه سبزه،نماد شادی،سر‌زندگی، آرامش،ایثار و حیات است و بودن آن در سفره هفت سین،موجبات شادی و طراوت اعضای خانواده را فراهم می‌کند.برخی نیز سبزه را نماد فرشته اردیبهشت می‌دانند. چهارمین سین؛سمنو سمنو،نماد قدرت و خیر و برکت محسوب می‌شود.سمنو از گندم درست می‌شود و به‌خاطر مقوی بودن،به آن غذای مرد آفرین نیز می‌گویند.وجود آن در سفره هفت سین،قدرت،صبر و عدالت را برای اعضای خانواده به ارمغان می‌آورد. پنجمین سین؛سیر برای وجود سیر در سفره هفت سین دلایل متعددی وجود دارد.برخی آن را سمبل اهورا مزدا و نمادی از سلامت و تندرستی می‌دانند.عده‌ای نیز به خواص دارویی سیر اشاره کرده‌اند و آن را نماد بر‌طرف کننده بیماری‌ها در سال نو می‌دانند. کرامت،گند‌زدایی و پاک کنندگی محیط،محافظت کننده در برابر شر،نگهبان سفره نیز برخی از نماد‌هایی است که برای سیر گفته شده است. ششمین سین؛سرکه سرکه را نمادی از جاودانگی می‌دانند و حضور آن در سفره هفت سین به‌عنوان دور کننده نا‌ملایمات زندگی شناخته می‌شود.برخی نیز معتقدند،سرکه نماد رضایتمندی است و ما را به پذیرش نا‌ملایمات زندگی دعوت می‌کند. هفتمین سین؛سماق سماق،نماد صبر،بردباری و استقامت محسوب می‌شود و وجود آن در سفره هفت سین این موضوع را به ما یادآور می‌شود که باید سال پیش‌رو را با صبر و بردباری پشت سر بگذاریم.

واژه نوروز،از فارسی میانه nwklwc (آوانویسی: nōgrōz) است که برگرفته از زبان اوستایی بوده. مورخان،معادل اوستایی آن را 𐬥𐬀𐬎𐬎𐬀𐬐𐬀 𐬭𐬀𐬊𐬗𐬀𐬵 navaka raocah حدس می‌زنند. امروزه در فارسی این واژه در دو معنی به‌کار می‌رود: ۱) نوروز عام:روز آغاز اعتدال بهاری (برابری شب و روز) و آغاز سال نو ۲) نوروز خاص:روز ششم فروردین با نام «روز خرداد» ایرانیان باستان از نوروز به عنوان «ناوا سرِدا» به معنی سال نو یاد می‌کردند.مردمان ایرانی آسیای میانه مانند سغدیان و خوارزمیان، نوروز را نوسارد و نوسارجی،به معنای سال نو می‌نامیدند.