دوست داشتنی p1

کلاس کسل کننده بود داشتم به پنجره نگاه میکردم الان دوسالی میگذره که مامان بابای من تو آتیش اونم دقیقا جلوی چشمای من مردن و بخاطر همین از آتیش میترسم چون منو یاد اونا میندازه من کنار اونا تو فرانسه زندگی می‌کردم تا اینکه اون اتفاق افتاد و الان کنار خواهر بزرگترم تو سئول زندگی میکنیم چون مامانبزرگمون هم اینجاس ، مامان من کره ای بود ولی بابام فرانسوی من به مامانم کشیده بودم و کاملا شبیه کره ایا بودم

مدرسه تعطیل شده بود و به خونه رفتم موقعی که رسیدم وسایلامو پرت کردم روی تخت دراز کشیدم و به سقف زل زدم اوفف هیچکی تو خونه نیس خواهرم از سرکار بر نگشته بود خیلی حوصلم سر رفته بود برای همین از خونه بیرون زدم یع ساختمون قدیمی خیلی بلند رو دیدم هیچکی توش نبود کنجکاو شدم و از پله ها بالا رفتم تا به طبقه آخر رسیدم وایی هوا این بالا چقدر خوبه تا اینکه صدای آواز شنیدم انگار از بالا پشت بوم میومد یه صدای آواز خیلی قشنگ و گرم حس خیلی خوبی بهم میداد و با آوازش خوابم اومد همینطور داشتم گوش میدادم

همینطور داشتم به صدای قشنگش گوش میدادم و روی پله ها وایساده بودم تا اینکه یدفعه پام به نرده خورد و صدا داد زیر لب گفتم وایی کم مونده بود بیفتم و صدای آواز قطع شد و اون کس متوجه شد و با صدای بلند گفت کسی اونجاس ساکت شدم تا اینکه انگار خواست به اینجا نزدیک شه با عجله از پله ها اومدم پایین

امیدوارم خوشتون اومده باشه